Πολλή συζήτηση και ακόμη περισσότερη παραφιλολογία. Οι μετανάστες, τα παιδιά τους και η υπηκοότητα. Ποιοι είναι Έλληνες, ποιοι δεν είναι, και ποιοι θα μπορούσαν να είναι. Μαξιμαλισμοί και μινιμαλισμοί με τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν χωράνε. Αλλά και κουβαρνταλίκια με έννοιες όπως η υπηκοότητα ή η ιθαγένεια, επίσης.
Τα παιδιά των μεταναστών να πάρουν την υπηκοότητα. Σύμφωνοι. Αλλά υπό προϋποθέσεις. Αρκετές και αρκετά γραφειοκρατικές, αλλά κατ'εμέ αναγκαίες.
1. Να έχουν γεννηθεί εδώ
2. Να έχουν λάβει την υποχρεωτική εννεαετή εκπαίδευση.
3. Να είναι "μετέχοντες της ημετέρας παιδείας" με την ευρύτερη έννοια, ενταγμένοι στον τρόπο ζωής, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου όπου ζουν
4. Να θεωρούν την Ελλάδα ως πατρίδα τους, να εκδηλώνουν δηλαδή τη βούληση να δεθούν με αυτό τον τόπο και να ριζώσουν.
5. Να αποκηρύξουν ενδεχομένως -αν και μου φαίνεται λίγο σκληρό αυτό, αλλά όταν πρόκειται για γειτονικές τουλάχιστον χώρες, είναι μάλλον επιβεβλημένο- την χώρα καταγωγής τους
6. Να αποφασίσουν με ποιά χώρα θα συντάσσονταν σε περίπτωση που η χώρα καταγωγής τους διεξήγαγε κάποιο πόλεμο με τη χώρα παραμονής τους.
2. Να έχουν λάβει την υποχρεωτική εννεαετή εκπαίδευση.
3. Να είναι "μετέχοντες της ημετέρας παιδείας" με την ευρύτερη έννοια, ενταγμένοι στον τρόπο ζωής, τα ήθη και τα έθιμα του τόπου όπου ζουν
4. Να θεωρούν την Ελλάδα ως πατρίδα τους, να εκδηλώνουν δηλαδή τη βούληση να δεθούν με αυτό τον τόπο και να ριζώσουν.
5. Να αποκηρύξουν ενδεχομένως -αν και μου φαίνεται λίγο σκληρό αυτό, αλλά όταν πρόκειται για γειτονικές τουλάχιστον χώρες, είναι μάλλον επιβεβλημένο- την χώρα καταγωγής τους
6. Να αποφασίσουν με ποιά χώρα θα συντάσσονταν σε περίπτωση που η χώρα καταγωγής τους διεξήγαγε κάποιο πόλεμο με τη χώρα παραμονής τους.
Αυτές πρέπει να είναι, κατά τη γνώμη μου, πάνω-κάτω οι προϋποθέσεις. Και να αποτελέσουν υποχρεώσεις νομικά δεσμευτικές, ώστε η παραβίασή τους να συνεπάγεται κυρώσεις. Αλλιώς, θα γίνει του Λονδίνου το κάγκελο. Καλό το multi-culti αλλά μη χάσουμε και το μέτρο, όπως οι Βρετανοί...Και από τις προϋποθέσεις, η πιο βασική είναι η πρόθεση να αποτελέσουν τμήμα αυτού του λαού. Η αναγνώριση της Ελλάδας ως πατρίδας τους. Όχι εξ ανάγκης αλλά εξ επιλογής.
Κατά τα άλλα, λέμε ότι η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες. Αλλά το ποιοι είναι Έλληνες, σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Γιατί ο αυτοϊκανοποιούμενος (δεν είπα μαλάκας!) που φοροδιαφεύγει δεν ανήκει σε έθνος αλλά σε συνομοταξία. Το πνευματικά ανάπηρο ον που καίει τη σημαία, το ίδιο. Και ο εξίσου αυτοϊκανοποιούμενος που κοιτάει να αποφύγει τη στράτευση, όποιος Απίθανος Απιθανόπουλος κι αν είναι, όποια klein mein πάθηση ή θεωρία μου κατεβάσει για να δικαιολογηθεί, επίσης δεν είναι Έλληνας. Δε λέω να φτάσουμε σε υστερικές εκδηλώσεις εθνικοφροσύνης. Αν ο "δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ" -είτε Αλβανός είναι, είτε Πακιστανός, είτε Φιλιππινέζος- δεν θέλει όντως να γίνει Έλληνας, δεν τον κρατάμε με το ζόρι, στο καλό κι από το πεζοδρόμιο. Ούτε χαζοσυνθήματα χρειάζονται, ούτε χαζονταηλίκια. Και απλά, ως κράτος, δεν του απονέμεις δικαιώματα όπως το εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Περαστικός είναι, ας πάει να ψηφίσει στην πατρίδα του.
Από την άλλη, δε θα πω μάγκα, ούτε και Έλληνα αυτόν που δεν υπηρετεί ή αυτόν που αρνείται τις υποχρεώσεις του απέναντι στην πατρίδα του με τη δικαιολογία "και μένα τι μου προσφέρει αυτή η χώρα, διεφθαρμένοι πολιτικοί" και κολοκύθια τούμπανα. Κι αν το βλαμμένο θέλει σώνει και ντε να μυρίσει καμμένο πανί, να κάψει το βρακί του στην πλατεία Συντάγματος, δεν έχω και κανένα ζόρι. Ίσως να έχει ο υιός Βαρβιτσιώτης που επί παλαιοτέρου είχε πει το αλήστου "και η σημαία ένα πανί είναι" και που μπορεί κάλλιστα να κάψει τα Γκούτσι κοστούμια του, μιας κι αυτά είναι επίσης πάνινα, αλλιώς ράβεται Ρόμποκοπ και Τερμινέιτορ γωνία. Τους διεφθαρμένους πολιτικούς εγώ κι εσύ τους βγάζουμε, ζωάκι μου. Κι αν δε σου αρέσει η χώρα και αγανακτείς, τράβα γίνε κάτοικος Άνω Κογκό και άσε μας να φάμε τα κέρατά μας. Κι εγώ έχω αγανακτήσει. Κι εμένα μου έχει καρφωθεί η ιδέα να σηκωθώ να φύγω. Δε φεύγω. Όχι γιατί δε μπορώ. Απλά γιατί ξέρω ότι θα ξαναγυρίσω. Γιατί -μαζοχιστικά ίσως- θέλω να μείνω στον τόπο που γεννήθηκα και να το παλέψω. Κι αυτό με καθιστά εξίσου Ελληνίδα όσο και η καταγωγή μου.
Κατά τα άλλα, λέμε ότι η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες. Αλλά το ποιοι είναι Έλληνες, σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Γιατί ο αυτοϊκανοποιούμενος (δεν είπα μαλάκας!) που φοροδιαφεύγει δεν ανήκει σε έθνος αλλά σε συνομοταξία. Το πνευματικά ανάπηρο ον που καίει τη σημαία, το ίδιο. Και ο εξίσου αυτοϊκανοποιούμενος που κοιτάει να αποφύγει τη στράτευση, όποιος Απίθανος Απιθανόπουλος κι αν είναι, όποια klein mein πάθηση ή θεωρία μου κατεβάσει για να δικαιολογηθεί, επίσης δεν είναι Έλληνας. Δε λέω να φτάσουμε σε υστερικές εκδηλώσεις εθνικοφροσύνης. Αν ο "δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ" -είτε Αλβανός είναι, είτε Πακιστανός, είτε Φιλιππινέζος- δεν θέλει όντως να γίνει Έλληνας, δεν τον κρατάμε με το ζόρι, στο καλό κι από το πεζοδρόμιο. Ούτε χαζοσυνθήματα χρειάζονται, ούτε χαζονταηλίκια. Και απλά, ως κράτος, δεν του απονέμεις δικαιώματα όπως το εκλέγειν και εκλέγεσθαι. Περαστικός είναι, ας πάει να ψηφίσει στην πατρίδα του.
Από την άλλη, δε θα πω μάγκα, ούτε και Έλληνα αυτόν που δεν υπηρετεί ή αυτόν που αρνείται τις υποχρεώσεις του απέναντι στην πατρίδα του με τη δικαιολογία "και μένα τι μου προσφέρει αυτή η χώρα, διεφθαρμένοι πολιτικοί" και κολοκύθια τούμπανα. Κι αν το βλαμμένο θέλει σώνει και ντε να μυρίσει καμμένο πανί, να κάψει το βρακί του στην πλατεία Συντάγματος, δεν έχω και κανένα ζόρι. Ίσως να έχει ο υιός Βαρβιτσιώτης που επί παλαιοτέρου είχε πει το αλήστου "και η σημαία ένα πανί είναι" και που μπορεί κάλλιστα να κάψει τα Γκούτσι κοστούμια του, μιας κι αυτά είναι επίσης πάνινα, αλλιώς ράβεται Ρόμποκοπ και Τερμινέιτορ γωνία. Τους διεφθαρμένους πολιτικούς εγώ κι εσύ τους βγάζουμε, ζωάκι μου. Κι αν δε σου αρέσει η χώρα και αγανακτείς, τράβα γίνε κάτοικος Άνω Κογκό και άσε μας να φάμε τα κέρατά μας. Κι εγώ έχω αγανακτήσει. Κι εμένα μου έχει καρφωθεί η ιδέα να σηκωθώ να φύγω. Δε φεύγω. Όχι γιατί δε μπορώ. Απλά γιατί ξέρω ότι θα ξαναγυρίσω. Γιατί -μαζοχιστικά ίσως- θέλω να μείνω στον τόπο που γεννήθηκα και να το παλέψω. Κι αυτό με καθιστά εξίσου Ελληνίδα όσο και η καταγωγή μου.
Όπως κάνει και αρκετά Έλληνα τον Αλέξη (Ροβέρτο-Αλέξανδρο) το γεγονός ότι επέλεξε συνειδητά να είναι Έλληνας -από τη μητέρα του- και στη χώρα του πατέρα του, τη Γερμανία, πάει ως τουρίστας, καθώς και ότι ενώ θα μπορούσε να μην υπηρετήσει στον Ελληνικό στρατό, το έκανε. Και σε ζόρικο σώμα. Και πήρε και βαθμό. Και αυτήν εδώ τη χώρα την αγαπάει πιο πολύ από κάτι 100% Ελληναράδες, γιατί έχει κατανοήσει κάποια απλά -αλλά όχι και αυτονόητα- πράγματα.
Τέτοιους Έλληνες θέλω στη χώρα μου. Συνειδητοποιημένους. Κι ας είναι και κατά το ήμισυ Έλληνες. Η και καθόλου. Αν αγαπάνε αυτόν εδώ τον τόπο, τον νιώθουν πατρίδα τους και θέλουν να προσφέρουν, ας πάρουν την υπηκοότητα κι αύριο. Αυτά τα παιδιά που λένε με τα όμορφα ελληνικά τους "εγώ εδώ γεννήθηκα, στην ...... (χώρα καταγωγής) δεν έχω πάει καν, η Ελλάδα είναι η πατρίδα μου", που μορφώνονται σε ελληνικά σχολεία και πανεπιστήμια και δουλεύουν για αυτόν εδώ τον τόπο, για μένα αξίζουν να συμπεριλαμβάνονται στους Έλληνες. Οι υπόλοιποι, που ήρθαν εδώ για να στήσουν βρώμικες μπίζνες, να εγκληματίσουν ή να απομυζήσουν μια ήδη καταρρέουσα οικονομία "με το όνειρο μιας καλύτερης ζωής" δε χρειάζονται δικαιώματα.
Γιατί όταν κάποιος απεμπολεί από μόνος του την ταυτότητά του και μου έρχεται εδώ με ανύπαρκτα ή με πλαστά χαρτιά, δε θα του απονείμω εγώ δικαιώματα που ο ίδιος έχει εξαρχής αποποιηθεί. Και το όνειρο μιας καλύτερης ζωής είναι και ελληνική υπόθεση πια, για τη γενιά των 700 ευρώ (που σε διάφορες περιπτώσεις, δεν ξεπερνάνε τα 400 ευρώ). Μόνο που θα παραμένει όνειρο και για τους Έλληνες όσο υπάρχει η μαύρη τρύπα στην οικονομία από λεφτά που φεύγουν στο εξωτερικό στη ζούλα, τόσο από τους μετανάστες, όσο και από κάτι "Έλληνες" μεγαλοκαρχαρίες. Τα σύκα-σύκα και η σκάφη-σκάφη. Αν θέλουμε να ανοίξουμε τη ντουλάπα και να βγάλουμε το σκελετό της μετανάστευσης, ας βγάλουμε και το σκελετό των off-shore, των σημαιών ευκαιρίας και των επενδύσεων σε ξένες τράπεζες.
Η εποχή των ξεκλείδωτων σπιτιών και της εθνικής ομοιογένειας έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Με θλίβει, όπως και όλους τους νοσταλγούς της αθωότητας των παιδικών μας χρόνων, αλλά είναι αργά για να γίνει κάτι. Κι όλα αυτά για τους μετανάστες δεν τα γράφει κάποια που -όπως πολλοί θα σπεύσουν να μου πουν- δεν ξέρει τι είναι μετανάστευση. Τα γράφει κάποια, που ο ένας της παππούς, εν έτει 1908 μπήκε σε ένα σαπιοκάραβο από την Ελλάδα για να βγει μετά από 50 μέρες ταξίδι σε συνθήκες εξόντωσης στο Ellis Island και να περάσει -με αντοχές υπό κατάρρευση- ΟΛΕΣ τις αναγκαίες διατυπώσεις για να μπει στην τότε γη της Επαγγελίας, την Αμερική. Που δούλεψε μαζί με τους μαύρους στρην κατασκευή του σιδηροδρόμου που ένωνε την Ανατολική με τη Δυτική Ακτή και που κατάφερε να ορθοποδήσει, όντας όμως ΝΟΜΙΜΟΣ και πληρώνοντας με συνέπεια τους φόρους της πολιτείας της Καλιφόρνια.
Τέτοιους Έλληνες θέλω στη χώρα μου. Συνειδητοποιημένους. Κι ας είναι και κατά το ήμισυ Έλληνες. Η και καθόλου. Αν αγαπάνε αυτόν εδώ τον τόπο, τον νιώθουν πατρίδα τους και θέλουν να προσφέρουν, ας πάρουν την υπηκοότητα κι αύριο. Αυτά τα παιδιά που λένε με τα όμορφα ελληνικά τους "εγώ εδώ γεννήθηκα, στην ...... (χώρα καταγωγής) δεν έχω πάει καν, η Ελλάδα είναι η πατρίδα μου", που μορφώνονται σε ελληνικά σχολεία και πανεπιστήμια και δουλεύουν για αυτόν εδώ τον τόπο, για μένα αξίζουν να συμπεριλαμβάνονται στους Έλληνες. Οι υπόλοιποι, που ήρθαν εδώ για να στήσουν βρώμικες μπίζνες, να εγκληματίσουν ή να απομυζήσουν μια ήδη καταρρέουσα οικονομία "με το όνειρο μιας καλύτερης ζωής" δε χρειάζονται δικαιώματα.
Γιατί όταν κάποιος απεμπολεί από μόνος του την ταυτότητά του και μου έρχεται εδώ με ανύπαρκτα ή με πλαστά χαρτιά, δε θα του απονείμω εγώ δικαιώματα που ο ίδιος έχει εξαρχής αποποιηθεί. Και το όνειρο μιας καλύτερης ζωής είναι και ελληνική υπόθεση πια, για τη γενιά των 700 ευρώ (που σε διάφορες περιπτώσεις, δεν ξεπερνάνε τα 400 ευρώ). Μόνο που θα παραμένει όνειρο και για τους Έλληνες όσο υπάρχει η μαύρη τρύπα στην οικονομία από λεφτά που φεύγουν στο εξωτερικό στη ζούλα, τόσο από τους μετανάστες, όσο και από κάτι "Έλληνες" μεγαλοκαρχαρίες. Τα σύκα-σύκα και η σκάφη-σκάφη. Αν θέλουμε να ανοίξουμε τη ντουλάπα και να βγάλουμε το σκελετό της μετανάστευσης, ας βγάλουμε και το σκελετό των off-shore, των σημαιών ευκαιρίας και των επενδύσεων σε ξένες τράπεζες.
Η εποχή των ξεκλείδωτων σπιτιών και της εθνικής ομοιογένειας έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Με θλίβει, όπως και όλους τους νοσταλγούς της αθωότητας των παιδικών μας χρόνων, αλλά είναι αργά για να γίνει κάτι. Κι όλα αυτά για τους μετανάστες δεν τα γράφει κάποια που -όπως πολλοί θα σπεύσουν να μου πουν- δεν ξέρει τι είναι μετανάστευση. Τα γράφει κάποια, που ο ένας της παππούς, εν έτει 1908 μπήκε σε ένα σαπιοκάραβο από την Ελλάδα για να βγει μετά από 50 μέρες ταξίδι σε συνθήκες εξόντωσης στο Ellis Island και να περάσει -με αντοχές υπό κατάρρευση- ΟΛΕΣ τις αναγκαίες διατυπώσεις για να μπει στην τότε γη της Επαγγελίας, την Αμερική. Που δούλεψε μαζί με τους μαύρους στρην κατασκευή του σιδηροδρόμου που ένωνε την Ανατολική με τη Δυτική Ακτή και που κατάφερε να ορθοποδήσει, όντας όμως ΝΟΜΙΜΟΣ και πληρώνοντας με συνέπεια τους φόρους της πολιτείας της Καλιφόρνια.
Γιατί ναι, και τότε και τώρα, το να είσαι νόμιμος μετανάστης, κάνει τεράστια διαφορά...Και υπενθυμίζω ότι
Στο βιντεάκι, ο λατρεμένος Andre Rieu ξεσηκώνει το Royal Albert Hall με συρτάκι.
12 σχόλια:
Καλά και δίκαια τα λέτε.
Δεν μπορεί να είναι διαφορετικά όπως πολύ σωστά διατυπώσατε. Είναι ακριβώς έτσι όπως επίσης έτσι είναι και η εποχή που νοσταλγούμε πιά όσοι την ζήσαμε, με τα κλειδιά πάνω στα αυτοκίνητα και τις ορθάνοιχτες πόρτες...
.........
(Η μόνη μου ερώτηση είναι η εξής: που στο κέρατο είναι η έξοδος που έχω εγκλωβιστεί ένα τέταρτο στο δεξί μέρος της οθόνης και δεν βρίσκω πουθενά χερούλι!)
:-)
Καλό σας ξημέρωμα
Μεγαλειοτάτη
Συμφωνώ και συντάσσομαι. Παράγινε το μεταναστευτικό. Πολύς χαμός για το τίποτα. Στην τελική, μια χαρά δικαιώματα έχουν, και ιδιοκτησία αγοράζουν και κανείς δεν τους ενοχλεί στο δρόμο ή στη δουλειά τους, γιατί ξαφνικά κόπτονται τόσο, για τις εκλογές;
Και φυσικά σωστά το λες, όσοι έχουν γεννηθεί εδώ δεν είναι κατ'ανάγκη Έλληνες που αγαπάνε τη χώρα τους. Σημασία έχει να αγαπάς τον τόπο που ζεις και αυτόν τον έρημο τον τόπο τον έχουν εκμεταλλευτεί οι ξένοι όσο ίσως τον έχουν καπηλευτεί οι Έλληνες. Βρώμα και δυσωδία παντού, χώστες μου.
Σας ασπάζομαι, χαριτόβρυτη δεσποσύνη που τα χώσατε μέσα στο μαύρο ξημέρωμα
Αν είσαι μια μικρή αχιβάδα στο πέλαγος, που θες να το ξέρω, που θες να το ξέρω!
Εξαιρετική η εκτέλεση του κομματιού από την ορχήστρα του Ριέ και όλοι ξεσαλώνουν. Αυτό είναι η Ελλάδα, ρε! Τα μικρά χωριουδάκια δίπλα στο κύμα ή πάνω στο βουνό, και οι άνθρωποι που αγαπάνε αυτόν τον τόπο και ανατριχιάζουν με αυτό το κομμάτι από συγκίνηση και χαρά. Οι υπόλοιποι να πάνε πίσω από εκεί που ήρθανε ή σε όποιον γέρο διάολο θέλουν, είτε έχουν γεννηθεί εδώ και θεωρούνται Έλληνες, είτε είναι αλλογενείς. Δεν είναι αυτοί η Ελλάδα. Α ρε Αλέξη, ολόκληρη παράγραφο σου αφιερώσαμε, ρε φίλε!
Η Ελλάς προώρισται να ζήση και θα ζήση.
(Λάθος το έγραψα;)
Σε φιλώ
Αχιβαδοδιευθύντρια
Να σου πω κάτι; Και να τους στέλνανε όλους πίσω από εκεί που ήρθανε να ξεμπερδεύουμε με αυτούς, δε θα ήταν κακή ιδέα. Καθόμαστε και ταλαιπωρούμαστε τόσα χρόνια και ζούμε υπό καθεστώς φόβου γιατί ο Σαμαράς κι ο Μητσοτάκης κάνανε μλκίες! Δε θυμάσαι όταν κατά λάθος είχαμε βρεθεί σε μια κάθετη στην Αθηνάς τι τρομάρα είχαμε πάρει; Άντε πια, παράγινε το πράγμα με όλους αυτούς. Δε θα τους κάνουμε και Έλληνες από πάνω!
Ρε άντε γειά!
Φιλάκια, χαριτόβρυση
και τζααααααζ
Καλή μου
Σε ευχαριστώ που μου αφιέρωσες ολόκληρη παράγραφο... Με τη Γερμανία με δένουν καταγωγή, ιδιοκτησία, ίσως και ιδιοσυγκρασία. Με την Ελλάδα με δένει κάτι πολύ πιο σημαντικό: αγάπη. Και θα ήμουν φτηνός και αγνώμων αν δεν μάθαινα, αν δεν διάβαζα κι αν δεν ανταποκρινόμουν στις υποχρεώσεις μου απέναντι στην πατρίδα μου. Γιατί ακόμη κι αν έχεις τη δυνατότητα να έχεις διπλή υπηκοότητα, πατρίδα είναι μόνο μία. Όσα λοιπόν μεταναστόπουλα βλέπουν τη χώρα καταγωγής τους όχι σαν την πατρίδα από την οποία αναγκάστηκαν να φύγουν αλλά απλώς ως μια ακόμη χώρα, με εδραιωμένη την πεποίθηση ότι πατρίδα τους είναι η Ελλάδα, αυτά και μόνο αυτά αξίζουν να πολιτογραφηθούν. Είμαι υπέρ των αυστηρών και των πολλών κριτηρίων, ώστε η Ελλάδα να μην αλλοτριωθεί εντελώς. Οι υπόλοιποι, όπως πολύ σωστά είπε ο Θωμάς, δεν ζουν δα και σε κανένα καθεστώς ρατσισμού, νομίζω ότι σε θέματα ξενοφοβίας και ρατσισμού είμαστε από τις πιο προοδευτικές χώρες της Ευρώπης, οπότε τάσσομαι υπέρ του να μείνουν ως έχουν. Η Ελλάδα χρειάζεται Έλληνες. Γνήσιους. Όχι Έλληνες που φορούν τη γαλανόλευκη ως...σημαία ευκαιρίας!
Είσαι υπέροχη.
Βρε αγάπη μου
Τι τα θες τι τα γυρεύεις!Ήρθαν για να μείνουν και δεν ξεκουνιούνται.Δυστυχώς.Γι'αυτό η Αθήνα κατάντησε να μην περπατιέται πια,καθώς πολύ σωστά λέει και η Δωρα.Κανείς δε θα τους διώξει.Οι επιχορηγήσεις από την ΕΕ είναι γλυκές,βλέπεις!
Φιλιά,καλή μου
Αγαπητέ μας Masterpcm
Χαίρομαι ιδιαίτερα για την επίσκεψή σας και την...ψήφο εμπιστοσύνης. Απλά βαρέθηκα όλη αυτή τη συζήτηση περί του αν η Ελλάδα ανήκει και σε ποιον. Προφανώς και δεν ανήκει σε ανθρώπους που δεν θα πολεμούσαν για αυτή, ή που αποδεικνύουν ότι δεν τη νοιάζονται, κι αυτοί δυστυχώς είναι και Έλληνες και αλλοδαποί. Όσο για την παλιά Ελλάδα, μακάρι να την ξαναβρίσκαμε κάποτε...κι εμένα μου λείπει απίστευτα, αλλά ας είμαστε ευτυχισμένοι που τουλάχιστον τη ζήσαμε.
Χερουλάκι δεν έχουμε για έξοδο, αγαπητέ μου, έχω διορίσει πορτιέρη (διότι είμεθα και μαγαζί αξιώσεων) αλλά την έκανε προφανώς και θα τα κρατήσω από τα μιστά του.
Συγγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά είχαμε φούριες το Σ/Κ (από τον Γενάρη δηλαδή) και μετά το χώστινγκ ξαναμπήκα μόλις σήμερα!
:) Να σας βλέπουμε τακτικότερα!
(εύχομαι)
Κχτηνάκια μου
Θωμάκο μου, απλά ζητάνε περισσότερα δικαιώματα. Λογικό δεν είναι; Άκουσα κάποιον συνάδελφο να λέει "α ρε καθεστώς γκασταρμπάιτερ που τους χρειάζεται" Αν δεν ξέρεις τι είναι αυτό, θα κάνω ανάρτηση. Εντάξει, δεν είπαμε κι έτσι, αλλά δε θα μου βγαίνει και ο Αλβανός να μου λέει ότι σε μερικά χρόνια θα είμαι μειοψηφία, μην του πάρει ο διάολος τον πατέρα!
Σμουτς!
Ελαφροκυνηγέ μου
Να σου υπενθυμίσω ότι εκτός των άλλων μακακιών, τα ξένα μουσεία είναι γεμάτα δικές μας αρχαιότητες της κλασικής εποχής γιατί κάτι Ελληναράδες τα πούλησαν; Προφανώς και δεν είναι αυτοί η Ελλάδα!
Κοίτα, ο Αλέξης μας είναι ούτως ή άλλως υπόδειγμα σε αυτό το θέμα, τόση περιουσία στη Γερμανία κι αυτός εδώ, επί των επάλξεων.
Μια χαρά το έγραψες (πώς τό'παθες;)
Και θα ζήσει ρε!
Δωράκι μου
Ήταν όντως τρομαχτικά, γι'αυτά φωνάζουν και οι κάτοικοι του κέντρου, αλλά βλέπεις δεν βγαίνει μπροστά ο Θανασάκης ο Πλεύρης ο καταδρομέας να κάνει κάτι, προεκλογικά και ο δικός του αρχηγός έκανε την πάπια και χαμήλωσε τους τόνους!
Τζαααζ και σε σένα, νύφη του Φράνκ-ενσταϊν
Αλέξη μου
Δεν ξέρω αν οφείλεται στην καταγωγή, στην παιδεία, σε τίποτε από τα δύο ή και στα δύο μαζί, αλλά είσαι από τους τελευταίους ιππότες. Ό,τι και να πω για σένα, λίγο είναι.
Είμαι απλά τέλεια (μπουα χα χα χα)
Αχ Ευγενιώ μου
Αγαπημένη μου γκουρού του lifestyle, ακόμη και το Παρίσι έχει τις κακόφημες γειτονιές του. Γίναμε επιτέλους Ευρώπη, βρε... Απλά, η πρόοδος, εκτός από juicy 19χρονα που δεν κωλώνουν να τα φτιάξουν με 30ρες, έφερε και μπόλικους μετανάστες. Θα ήθελες να είμαστε πίσω στα 60ς; Σκέψου πριν μιλήσεις!
Σμουτς, που λέει και η συνονόματή σου
Δημοσίευση σχολίου