Let it snow!

Ο χειμώνας μπήκε και η πόλη το πήρε απόφαση... Αυτό που ποτέ δεν κατάλαβα είναι γιατί το χειμώνα καταργούνται τα χρώματα από τα ρούχα των ανθρώπων και κυριαρχούν οι αισιόδοξες αποχρώσεις του σκούρου μαύρου, του πιο ανοιχτού μαύρου, του καφέ σε όλους τους τόνους, του γκρι και εσχάτως του χαρούμενου μωβ... Πάντως μη μου πείτε ότι γίνεται για τεχνικούς λόγους, γιατί αν λασπωθείς, μια χαρά φαίνεται και στο άσπρο και στο μαύρο! Έτσι λοιπόν, η αιωνίως στραβοκέφαλη υπογράφουσα, πάει κόντρα στο ρεύμα, φορώντας άσπρα, εκρού και μπεζ.
Στο μεταξύ, το Κολωνάκι κινείται στο παράλληλο μικρο-σύμπαν του. Οι γυναίκες που κυκλοφορούν στη γειτονιά των ψηλομύτηδων με ακόμη πιο ψηλομύτικο ύφος από τους αυτόχθονες, είναι -στην πλειονότητά τους- ντυμένες χειρότερα από ποτέ, είναι βαμμένες χειρότερα από ποτέ και πιο αδύνατες από ποτέ. Έντονα πάθη ξεσπούν μεταξύ των gay επισκεπτών και ιθαγενών, αντιζηλίες, δημόσια ξεκατινιάσματα, μίση, έρωτες και τα άπλυτα στη φόρα.
Μέσα σε όλα αυτά, έρχονται Χριστούγεννα! Το νιώθεις να υπάρχει στον αέρα... Οι βιτρίνες ντύθηκαν γιορτινά, τα deli έβγαλαν στις προθήκες τα pate και τις creme de foie τους μαζί με πάσης φύσεως, προέλευσης και τιμής σαμπάνιες και αφρώδεις οίνους. Οι παλιοί νοικοκυραίοι ξεκινούν τις προετοιμασίες κι εγώ δεν έχω στολίσει ακόμη το δέντρο μου! Φέτος σκεφτόμουν να το κάνω εντελώς space, με τυρκουάζ και λιλά μπάλες και στολίδια αλλά ο φίλτατος Rebesque μου ξεκαθάρισε ότι σε σπίτι με Bee-Gees-όδεντρο δεν κάνει ποδαρικό. Οπότε, με βλέπω μάλλον για κλασικό συνδυασμό μπλε-ασημί. Αν και είδα και την εντελώς gothic εκδοχή σε tannenbaum, με καφέ, μαύρες, μωβ και σκουροπράσινες μπάλες... Χαρά κι ευτυχία...
Άντε, βρε, καλά μας Χριστούγεννα...