Bons vivants όλου του κόσμου, ενωθείτε (παρτ 1)

Καλημέέέέρα πέρα ως πέρα!

Πρώτα από όλα, να στείλουμε τα φιλιά και την αγάπη μας στους Έλληνες της Βαυαρίας που μας διαβάζουν και που σύντομα θα είμαστε κοντά τους.
Οι συνέλληνες της Ελλάδας και δη οι Αθηναίοι, καθίστε αναπαυτικά, διότι έχουμε ταξιδάκι στη γεύση. Επειδή η φτώχεια θέλει καλοπέραση και το πακετάρισμα θέλει το lunch break του, κατατάσσουμε τα φαγητοπωλεία στα οποία φάγαμε τώρα τελευταία. Αχμ!

Κολωνάκι, οδός Μηλιώνη (κάθετη στην Κανάρη)
1. "Πρυτανείον": σέρβις με ύφος 930 κάπου καρδιναλίων. Μην ξενερώσετε, είστε εκεί για να φάτε και ουχί για να παντρευτείτε τον σερβιτόρο. Το ίδιο ισχύει και για τους υπόλοιπους πελάτες, που συνήθως είναι κατά τι...να μην το πω ψηλομύτηδες, να το πω κρυόκωλοι, πράγμα αναμενόμενο για την περιοχή. Λατρεύουμε Πρυτανείον και είμαστε τακτικοί, διότι όλα του τα πιάτα είναι άνω του μετρίου έως πολύ καλά. Προσοχή μόνο στα συστατικά όσον αφορά τις σαλάτες κι αν δεν αντέχετε τις πολλές σάλτσες, τονίστε το στον σερβιτόρο, γιατί το ψιλοπαρακάνουν. Στο Πρυτανείον μπορείς άφοβα να φας θαλασσινά, το κρέας είναι μια ευχάριστη έκπληξη σε ποιότητα, κόψιμο, ψήσιμο, πολύ καλά ζυμαρικά και πεντανόστιμες σούπες. Γενικά, όλα τα πιάτα που δοκιμάσαμε, ήταν καλομαγειρεμένα, τα κρασιά του (οι ετικέτες, που λένε και οι sommelier) νομίζω ότι έχουν επιλεγεί προσεκτικά και όλος ο χώρος είναι πανέμορφος, με πέτρα, ξύλο και έργα τέχνης (γνήσια?). Δεν είναι από τα πανάκριβα, υπολογίστε κανένα 40ρι το άτομο (χωρίς κρασί). Αξιοπρεπής λύση όταν θέλετε να πάτε με την κοπέλα ή το αγόρι σας κάπου "κυριλέ" αλλά όχι πολύ ακριβά.
2. "Αθηναϊκόν": ουζερί κοντά στην Ομόνοια, αν δε με απατά η μνήμη μου, Πανεπιστημίου και Θεμιστοκλέους. Μεζεκλίκια και ουζάκι. Το μαγαζί παλιό, παραδοσιακό στέκι διανοούμενων και καλλιτεχνών, τώρα, όπως λέει και η Κατερινιώ "πολλοί δικηγόροι!". Μην πτοείστε, αν παραβλέψετε τις σαχλοκουβέντες που όλοι οι δικηγόροι κάνουν στα διαλείμματά τους και επικεντρωθείτε στα δικά σας, μια χαρά θα περάσετε γιατί το φαγητό είναι καλό, το περιβάλλον ζεστό και οι σερβιτόροι (μέσος όρος ηλικίας άνω των 55) είναι εξαιρετικοί, γρήγοροι, ευγενικοί και χαμογελαστοί. Ενίοτε βάζουν και χέρι όταν παρατρως, όπως σε μας, που είχαμε την ...τυχία τελοσπάντων να συγκαταλέγεται στη βασική σύνθεση ο φλίτατος Rebesque, ο οποίος παράγγειλε 7 μεζέδες (χώρια τα δικά μας) οπότε και ο σερβιτόρος έφτασε στο αμήν, διακόπτοντάς τον και λέγοντας "ε, εντάξει, αν χρειαστείτε κάτι άλλο, εδώ θα είμαι". (Να σημειώσω εδώ ως προς τον φλίτατο ότι αφενός μεν "καθάρισε" το 80% των 7 πιάτων (τα υπόλοιπα τα φάγαμε άλλοι 3 νοματαίοι) και ότι αφετέρου, παρά το φαϊ, είναι 80 κιλά με 1.87 ύψος.) Δοκιμάστε μπεκρή μεζέ, σουτζουκάκια (σχεδόν μαμαδίσια), λουκάνικο και για ένα touch πολίτικης κουζίνας, πατσάγκα, ήτοι πίτα με παστουρμά και τυριά. Κανένα 20άρι το άτομο. Γιάμι!

Πάμε στα "ίσως"

Δε θα μιλήσω για τα TGI Friday's, γιατί όλα τους σχεδόν τα κρεατικά τα σερβίρουν με Jack Daniel's sauce, ένα γλυκίζον πράγμα που εμένα προσωπικά με χαλάει τρελά όταν είναι δίπλα -και κυρίως πάνω- στο κρέας μου. Καλά τα burger του, αλλά όχι κάτι το εξαιρετικό. Κι όταν η έρμη ζήτησα λεμόνι για το κοψίδι μου, μου απάντησαν ότι δεν έχουν λεμόνια, αλλά μόνο γλυκολέμονα (lime). Γενικώς, και ξινό να το θες το κρεατάκι σου, γλυκό θα το φας. Συμπερασματικά, αν σας αρέσει να τρώτε το κρέας σας σε κομπόστα, θα φάτε αξιοπρεπώς.

Στα έτσι κι έτσι:

1. "Jackson Hall" (επίσης στη Μηλιώνη). Αμερικανιές κι εδώ, burgers, κοτόπουλα, steaks και ζυμαρικά, άπαντα καλομαγειρεμένα, μόνο τα ραβιόλια του είναι υπερμεγέθη και θέλουν κόψιμο, που είναι μέγιστο λάθος για τους ειδήμονες, οπότε, τόμπολα! Όλα είναι λίγο μοντελουά, από τον μαιτρ μέχρι τον κόσμο, αλλά όπως προείπαμε, για φαϊ πάτε, όχι για συμπεθεριό. Οι μερίδες είναι αισθητά μικρότερες από του Πρυτανείου (όπου η αναλογία τιμή-ποσότητα-ποιότητα είναι εξαιρετική), οπότε γενικά, προτιμώ να πάω στο δεύτερο. Καλή κουζίνα, περιβάλλον για τα μπάζα. Ο κάτω όροφος, με τα ψαρικά, δείχνει πολύ καλύτερος, αλλά ο πάνω όροφος ή που πρέπει να δουλεύει ως μπαρ ή ως εστιατόριο. Ή παπάς-παπάς ή ζευγάς-ζευγάς. Αν δε με τραβολογήσουν, σιγά μην πάω (με έχουν τραβολογήσει πεντε-έξι φορές από πέρσι τον Αύγουστο). Γενικά όμως, αν θέλετε αμερικανιά καλή και όχι "πάω για να πουλήσω μούρη" ή "ερχόμουν εδώ με τον/την καλό/καλή μου", πηγαίνετε στα Hard Rock ή στα Applebee's, όπου όλα είναι large, ως αρμόζει σε μαγαζιά του είδους. Όξω ρεεε....
2. "Γιάντες" στα Εξάρχεια. Πεζόδρομος, ανάθεμα κι αν θυμάμαι πώς τον λένε. Βιολογικά προϊόντα κι άγιος ο Θεός. Μέχρι και βιολογική Coca Cola έχει, που φτιάχνεται από μήλο και κάτι άλλα. Γενικά αν σας αρέσουν τα βιολογικά, θα γίνει το στέκι σας. Εμένα δε μου άρεσε ιδιαίτερα, με εξαίρεση τα λουκάνικα αγριογούρουνου, που είναι μεν μπουκιά και συχώριο, αλλά είναι επίσης μπουκιά και ευρώ... συν ότι η αυλή θέλει κάμποση δουλειά ακόμη για να συμμορφωθεί πλήρως. Κατά τα άλλα, το σέρβις είναι ευγενέστατο και το φιλοδώρημα πρέπει να είναι γενναιόδωρο.
Ήθελα να γράψω και για τα "όχι", αλλά αφενός είναι μπόλικα, αφετέρου πέρασε η ώρα και θα αργήσω στην παραδοσιακή μάζωξη της Κυριακής στο Ζάππειο με τα κχτηνάκια, διότι το πρωί της Κυριακής είναι αφιερωμένο στη ραστώνη, στην πολυθρόνα, στην εφημερίδα, στον καφέ που τραβάει ώρες και στην παρέα που μιλάει επί παντός επιστητού. Άντε να δούμε που θα φάμε και σήμερα...
Σμουτς σε όλους, είστε γλυκουλίνια κι ας μην αφήνετε σχόλια, κακιασμένα μου....

Καλή Κυριακή νά'χουμε!