Βρέχει (δακρυγόνα) στη φτωχογειτονιά vol.3

Τόση ηρεμία και τη δεύτερη μέρα, δεν την περίμενα. Αν εξαιρέσει κανείς τους δρόμους



που είχαν αυτή τη μορφή, στην Ακαδημίας, κάτω από τη Νομική



και τις στάσεις των λεωφορείων που ήταν -ελαφρώς καλέ!- σπασίμπα,



στους γύρω δρόμους, το αίσθημα ασφάλειας ήταν γενικευμένο. Πώς ψήφιζαν κάποτε και τα δέντρα; Ε, τώρα, προστατεύονταν ακόμα και τα Αβραμοκολωνάκια στα Κολωνάκια.



Έξω από τη Νομική, η φουφού του καστανά, γιατί, όπως λέει και ο τοίχος πάνω δεξιά, έχουμε πόλεμο



και στον αττικό ουρανό, το αγαπημένο γκατζετάκι με φακό μπροστά (τι να δει με το μπροστινό φανάρι; Πόσο κυκλοφοριακό να έχει πια πάνω από το κέντρο;)



Πάνω εκεί στην πρόσοψη του έρμου του Τραμπακόπουλου (εξαιρετικά πράγματα έχει φέτος!) ποιός στην ευχή σκάλωσε, ο Σουλτάν; Κι άντε και σκάλωσε, το Ρ και το Κ που πήρε, τι θα τα κάνει;



Ε, μετά από περιδιάβαση στο κέντροσπασίμπα, πας σπιτάκι, καλωδιώνεις το καταρραχτάκι Feng Shui που είναι σαν ουρανοξύστης του Χονγκ-Κονγκ και κάάάάθεσαι



και βλέπεις τηλεμαραθώνιο με τον Προκόπη Δούκα!