Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Καλό μήνα!


Το μήνα που μας πέρασε,
ΛΑΤΡΕΨΑ

1. Τη γιαγιάκα στον Βασιλόπουλο: κυρτωμένη, συρρικνωμένη από την οστεοπόρωση, ανήμπορη να βγάλει το καλάθι από τη στοίβα. Καθαρό βλέμμα, υγρά μάτια, παράπονο για τα χρόνια που πέρασαν. Τη βοήθησα με το καλάθι της, μου ακούμπησε τρυφερά το χέρι και μου έδωσε χαμογελαστά την ευχή της. Μετά από λίγο, την είδα να κοιτά με παιδική προσήλωση... σχολικά! Τετράδια με ζωηρά χρώματα, στυλό, χρωματιστά μολύβια και ξύστρες! Μάλλον για τα εγγόνια της, μπορεί και για την ίδια. Μια σκηνή γλυκιά, που μου γέννησε το πιο πλατύ χαμόγελο.
2. Τον Παναγιώτη, τον συνομήλικό μου οδηγό του λεωφορείου, που όταν του είπα τι είναι η χόβολη και ποιά ήταν η Ίσις, μου έδωσε το σταυρόλεξό του να λύνω στο δρόμο και με "απείλησε" με πρόστιμο 10 ευρωλεπτών για κάθε στάση που περνούσαμε, αν το σταυρόλεξο έμενε άλυτο. Μου έφτιαξες το απόγευμα, ποιητή! Σποδός και burberry.
3. Τον Χρήστο Θηβαίο. Καμιά έπαρση, καμιά τάση "δείτε με, είμαι ο Θηβαίος". Χαμογελάκι, ευγένεια, απλότητα.
4. Την οργάνωση που υπάρχει στο αρχείο της Μπενακείου Βιβλιοθήκης στη Λένορμαν. Τους εξυπηρετικούς, χιουμορίστες και ευγενικούς κυριούληδες στην είσοδο που μου έκαναν μια μεγάλη χάρη και τους χρωστάω γλυκάκια.
5. Το διήγημα με τίτλο "Εγώ και το κουνέλι". Μετά τις εκλογές που θα έχει ηρεμήσει και ο Hugh από τα πονάκια του κι εγώ από τις πολιτικές μου ανησυχίες, θα διαβάσω ολόκληρο το βιβλίο, οπότε θα ακολουθήσει review διαφωτιστικότατο, σαν αυτό για τον Ρομπέρτο, μη σας πω και καλύτερο.
6. Την οπτική του Bruce Branit και του Pierre Huyghe και ευχαριστώ πολύ τους αγαπημένους Ρεμπέσκ και Ξαβιέρα Χολάντερ που μου τους σύστησαν. Και φυσικά τον φίλτατο Οδοιπόρο, που μου είπε πώς θα βγάλω το ενοχλητικό undefined από το καινούριο template.
7. Τον "γιό" μου τον Hugh. Χίλια ευχαριστώ στον "συμπέθερο" Αλέξη (θα παντρέψουμε τα σκυλιά μας, τον Hugh και τη Hilda) που μου τον χάρισε.
8. Τον φίλο Michael Kiske που δε σταματά να βγάζει υπέροχα τραγούδια με την υπέροχη φωνή του.Up the irons!
9. Τον Ρομπέρτο (αλλά μάλλον μου πέρασε).
10. Τα Starbucks και το caramel frappuccino τους, φτιαγμένο με μαστοριά από τον Γιώργο, τον Αντώνη, τη Σταματούλα ή την Κωνσταντίνα. Α, και τον ευγενικό κυριούλη που μου χαμογέλασε όταν του έκανα χώρο να περάσει κι εγώ η μουλάρα σκεφτόμουν τον Hugh και τα προβλήματά του και δεν ανταπέδωσα.
11. Το αληθινό ενδιαφέρον και τη συμπάθεια που εκφράζεται με μακρόσυρτα επιφωνήματα και κουβεντούλα -όσο αυτό είναι εφικτό- από τα παιδιά στα Applebee's κάθε φορά που τα επισκεπτόμαστε.
12.Το στραγγιστό γιαούρτι με γλυκό κεράσι και τις κρέπες με λευκή σοκολάτα και σοκολάτα γάλακτος. Επίσης, το γαμοπίλαφο, τους μπουμπουριστούς χοχλιούς, το απάκι, την τσικουδιά -αν και χτυπάει κατακέφαλα!- και τις μαντινάδες. Να ζήσει η Κρήτη!
13. Τη βροχή... αχρησιμοποίητη ακόμη η ομπρέλα!
14. Την Ελληνοφρένεια...και τα φριφωλάκια του Μάντζιου, αλλά λιγότερο.

ΚΑΙ ΣΙΧΑΘΗΚΑ (σαν τα κρίματά μου, που δεν είναι και πολλά!)

1. Τον βλάκα στο Βασιλόπουλο που με κοίταζε, αλλά όχι στα μάτια. Ελπίζω να έπαθε αστιγματισμό.
2. Τις δύο κατινάρες που ήρθαν στα Starbucks για να φάνε παγωτό από το περίπτερο και να φορτίσουν το κινητό τους. Η γυφτιά μερικών δεν παίζεται.
3. Το σκοτεινό μάτι των ΟΝΝΕΔιτών στο Σύνταγμα όταν καταλάβουν ότι δεν είσαι "του κόμματος".
4. Τον εαυτό μου, γιατί έχω καμπανιστό γέλιο και φοβάμαι ότι ενοχλώ τους γύρω μου. (Τελείως σχιζοφρενικό είναι αυτό, ξέρω).
5. Την περασμένη Τρίτη, που με τον ξάδερφό μου βρεθήκαμε πεζή, περασμένη ώρα και κατά λάθος στην Πλατεία Θεάτρου και μέχρι να βρούμε ταξί, έφτασε το ταρτλό στην κάλτσα. Ούτε στον εχθρό μου!
6. Τους ανθρώπους που κάνουν μπάνιο μια φορά τη βδομάδα. Κάντε μας τη χάρη να μας απαλλάξετε από την -βρωμερή- παρουσία σας.
7. Τον Πακιστανό που, φορτωμένος ζώνες, είχε το νου του αλλού αλλά μου το έλεγε σε άπταιστα πακιστανικά στα οποία είμαι ένα στάδιο πριν τους αρχάριους.
8. Τους ιδιοκτήτες τετράποδων που είτε παραταϊζουν τα σκυλιά τους και τα κάνουν σαν μοσχάρια με αποτέλεσμα να μην μπορούν να περπατήσουν, είτε τα αφήνουν να αφοδεύουν σε πεζόδρομους όπως η Διονυσίου Αρεοπαγίτου, είτε τα τραβολογάνε, τα κουρεύουν, και τους κόβουν ό,τι προεξέχει. Τα αυτιά και την ουρά εννοώ. Α να μου χαθείτε!
9. Όλες αυτές τις σκυλοτραγουδιάρες που εσχάτως έκαναν... στροφή στην ποιότητα και "πουλάνε" ροκ με το κιλό.
10. Τον (ταλιμπάνο) καθηγητή πανεπιστημίου που είδα να βρίζει τη γυναίκα του στην Ερμού...στον αντίποδα ένα ζευγάρι που είδα σήμερα στον μοναχικό μου περίπατο να ζουζουνίζεται: πάθος στα 65! Γι' αυτούς είναι η ζωή!
11. Όλους αυτούς τους άσχετους μουσικούς που -άγνωστο γιατί- λυσσάνε να γίνουν φίλοι μου στο myspace και θέλουν σώνει και ντε να τους ακούσω και να τους πω τη γνώμη μου. Άσχετο! Και εντελώς αναίτιο! Γράφει πουθενά "Ψινάκης"; Μπαααα...
12. Τους δήθεν λαϊκούς αγωνιστές, τις κατσαρίδες που δεν πιάνει το Teza και τα λαμόγια που φιλάνε αμφιβόλου καθαριότητας ποδιές για να γίνουν golden boys στη θέση των golden boys.
13. Ορισμένους Κύπριους που την έχουν δει "μάτσο" άντρες. Όταν εσύ πήγαινες, κουμπάρε, εμείς είχαμε γυρίσει και κάναμε μπάνιο...
14. Τα αναγνωστήρια. Θα έπρεπε να τα λένε καμακιστήρια.
Επίσης έχω να πω τα χειρότερα για την αφεντιά μου, που είχα αφήσει την πόρτα του μπάνιου ανοιχτή και όρμησε μέσα ο Hugh την ώρα που έκανα καθαρισμό προσώπου και καταβρόχθισε το scrub με άρωμα καρύδας από τα fresh line. Μέρες έχω να κοιμηθώ σαν άνθρωπος, μην τυχόν και πάθει τίποτα το βλαστάρι μου. Μαύρη η ώρα της απολέπισης!

20 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Καλό μήνα βρε... με χαμόγελα και χρώμματα... όμορφες καταθέσεις και το θερμόμετρο συνεχίζει να ανεβοκατεβαίνει όπως και η διάθεση...

Φιλιά

Roadartist είπε...

Καλό μήνα!!!!!! :)

Άψογο το ποστ.. Όλα μου άρεσαν, αλλά πιο πολύ μου έμεινε η γιαγιά στο σουπερμαρκετ..

Τελικά ας υπάρχουν και όσα μας τη σπάνε, για να εκτιμάμε καλύτερα όσα λατρεύουμε!

Όχι πια ο Ρομπέρτο????? Γιατί?? :))

Περιμένουμε ποστ για το νέο βιβλίο που διαβάζεις!
Καληνύχτα!@

Prokopis Doukas είπε...

Εγώ θα μείνω στα δύο βλέμματα:

1. Πού σε κοίταζε ακριβώς ο βλάκας; :-)
2. Μα γιατί σε κοίταζαν στραβά οι ΟΝΝΕΔίστας (λαέ μη σκύβεις το κεφάλι..); :-))
(δανεισμένο από έξοχο ποστ του old boy)

Freedom είπε...

Καλό μήνα, καλοί μου ιστοφίλοι!

Οδοιπόρε μου,
κλασικός απολογισμός μήνα... για τα δεδομένα μου, που όλοι οι τρελοί σε μένα έρχονται, ήταν μάλλον ήρεμα...
Κράτα τη δική σου διάθεση σε καλά επίπεδα να μας ταξιδεύεις!

Φιλιά ξημερωμένα

Freedom είπε...

Αγαπημένη μου καλλιτέχνιδα, καλό μήνα, δημιουργικό και απολαυστικό

Αχ, ευχαριστώ για το σχόλιο! Τι καλή που είσαι! (Αγκαλιά) Μετεκλογικά, που δε θα βαράει και το κινητό όλη την ώρα για ομιλίες και πάρτυ, θα στρωθώ στη μελέτη και θα σας έχω ένα ριβιού αριστούργημα! (Τι έχω πάθει τελευταία και διαβάζω σύγχρονη λογοτεχνία;)
Η γιαγιά ήταν όλα τα λεφτά...όλες οι γιαγιάδες είναι, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο... Γλυκούλες υπάρξεις... Πάντως, έτσι είναι, αυτά που σιχαινόμαστε μας κάνουν να λατρεύουμε αυτά που ίσως θα μας φαίνονταν αδιάφορα...
Ο Ρομπέρτο πάει, δυστυχώς... Μας χώρισαν οι ταλιμπανισμοί των προσωπικών μου μαφιόζων (aka φίλοι) που ως άλλοι Καπουλέτοι μας τα μούσκεψαν... Άσε που κάθε μέρα μειώνονται και οι φίλοι του στο myspace... από τότε που τα έγραψα ως τώρα έχουν φύγει καμιά 200ριά άτομα!
Να πω ότι φταίει η κακία του Προκόπη; Να πω ότι φταίνε οι ανοιχτοί πόροι και το αραιωμένο μαλλί του ανδρός Ρομπέρτο; Δεν ξέρω...

Πολλά φιλιά, καλημέρες!

Freedom είπε...

Προκόπη μου

καλό μήνα (αν και, με τα σχόλια που βλέπω, χλωμό το κόβω το ενδεχόμενο!)
Στην ερώτηση 1. η απάντηση θα είναι "στα μαλλιά".
Οι ΟΝΝΕΔίστας -καλό, μου ήρεσε- κοιτάζανε έτσι άλλοι γιατί με θυμόντουσαν από τη σχολή και άλλοι γιατί ακούγανε τη Δώρα να λέει διάφορα για "τους εκφραστές του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού". Μάλλον την περνούσαν για τελειωμένο αναρχοκομμούνι. Η κοκκορομαχία του βλέμματος...

mermyblue είπε...

Καλό Μήνα Freedom μου!
Πολύ μου άρεσε η ανασκόπησή σου

Μην ανησυχείς για το σκύλο σου-να σου ζήσει κιόλας- το πολύ πολύ να τον βοηθήσει στην τουαλέτα το σκραμπ σου :D ή να βγάλει καμιά μπουρμπουλήθρα εν καιρώ!

Φιλιά
μακάρι ο Οκτώβρης να είναι καλός κι αυτός κ καλύτερος μη σου πω

κ πιστεύω ότι τα πράγματα θα είναι πιό ανεκτά τώρα που μειώνεται η μασχαλίτιδα :D

Ξαβιέρα Χολάντερ είπε...

1. Οι ΟΝΝΕΔίτες είναι τα πιο ενδιαφέροντα αγόρια, μην ακούτε τον κ.Δούκα: για να τα έχεις αγόρια, μπόϋφρεντς, πώς το λένε. Το νούμερο δύο μπόϋφρεντ είναι πρώην ΟΝΝΕΔίτης και κάτι φορές κερδίζει στα σημεία το μπόϋφρεντ νούμερο ένα που ανήκε στα ΕΑΑΚ και όταν ανοίγει το στόμα του και μιλάει νομίζεις πως είναι μετενσάρκωση του Κορνήλιου Καστοριάδη (στην εξυπνάδα, όχι στην εμφάνιση γιατί δεν ασχολούμαι με άσχημους άντρες). Για το νούμερο τρία, θα σας πω κάποια άλλη φορά και η αφήγηση σταματάει στο νούμερο έξι γιατί την έβδομη ημέρα ο κύριος είπε ν'αναπαυόμαστε.

2. Στη θέση σας θα το θεωρούσα ύποπτο να με κοιτάνε μόνο στα μάτια. ;-)

3. Όσοι κάνουν καμάκι στο αναγνωστήριο δεν είναι άξιοι λόγου. Μου πήρε δύο εξάμηνα να το ανακαλύψω και για να μη χάσετε ανάλογο χρόνο, σπεύδω να μεταφέρω αυτή μου τη γνώση.

4. Αυτή τη στιγμή σχεδιάζω μενού- έκπληξη για τους φίλους-δικηγόρους που είναι εκλογικοί αντιπρόσωποι.Θα σκάσω στα εκλογικά τους τμήματα με ταπεράκια. Μην αφήσετε τη σίτισή σας στα χέρια της δημοτικής αρχής του εκλογικού σας τμήματος.

5. Χοχλιοί μπουμπουριστοί, rulez

Dr. Άρης είπε...

Καλησπέρα ξενιτεμένη

Χαίρομαι που σου πέρασε για τον Ρομπέρτο. Έπιασε τόπο ο κόπος μας. Πάντως βλέπω λεωφορείο να μπαστακώνεται μπροστά στο σπίτι σου και να πήζει ο δρόμος. Αν μη τι άλλο για να του πεις το 5 κάθετα. Οι Βαλκάνιοι κοιτάνε. Στο έχω ξαναπεί, face it!
Να περάσεις καλά και να ψηφίσεις καλύτερα.

Σε φιλώ

Elpida είπε...

Κοριτσάκι μου,
καλό μήνα κι από δω!
Ο "γιος" σου είναι πολύ σαματατζής! Θα τον δώσω στο συμπέθερό σου, μπας και ασχοληθεί με την "κόρη" του τη Χίλντα και ηρεμήσει κι αύριο τον ξαναπαίρνω. Μην ασχολείσαι με πεινασμένους Βαλκάνιους, δεν αξίζει! Και μην τσαντίζεσαι (με τους ιδιοκτήτες σκύλων, με τα ζώα στα αναγνωστήρια, με τα ζώα στα σουπερμάρκετ, με τα ζώα που κοιτάνε στραβά). Οι Κινέζοι λένε "5 λεπτά θυμός, 10 χρόνια πρόβλημα" ή κάπως έτσι, λάβε το υπόψη.
Φιλιά πολλά, μικρή μου Κλαιράνς

Η Δώρα λέει ότι είναι βλακεία να στείλουμε χωριστά σχόλια αφού είμαστε μαζί και έχει απλά να πει "άντρες, άχρηστοι, πεταμένα λεφτά" με πολλαπλούς αποδέκτες. Ότι κατάλαβες, κατάλαβα.

Dr. Thomas είπε...

Μεγαλειοτάτη

Πώς είναι η πολύτιμος υγεία υμών και των οικείων σας; Μας λείπετε αφορήτως το κρύο τούτο παρασκευόβραδο, ενώ άλλως θα ήμασταν όλοι ομού μαζί παρέα. Το διάγγελμά σας ήτο κόλαφος. Επληροφορήθητε περί της Άρντι; Τι κλίμα επικρατεί εκεί, το καλό ή το στραβό; Σοφόν το αποφεύγειν τους σπανακομασχαλάκηδες και τα wannabe-golden-boys, ευελπιστούμε όπως αποφύγητε παρόμοια λάθη!

Πάσα στον φλίτατο συμπέθερό σας όστις παρέλαβε εκ της καλής Ελπίδος και της οργισμένης Δώρας τον διάδοχον και απέκλεισε οποιανδήποτε πιθανότητα εξόδου, την εφημερία μου μέσα!

Χειρασπάζομαι μετά σεβασμού την εξοχότητά σας

Ροβέρτος - Αλέξανδρος είπε...

Μεγαλειοτάτη

Η απάντηση στην προκοπική κακιούλα ήταν εξαιρετική. Μην ασχολείσαι με κατώτερα θηλαστικά όπως ο κρετίνος στο Βασιλόπουλο, σκέψου πόσο ευγενικοί είναι μαζί σου άνθρωποι που δε σε γνωρίζουν όπως ο οδηγός του λεωφορείου ή οι εργαζόμενοι στη Μπενάκειο ή ο άλλος κυριούλης ή και η γιαγιά που σου έδωσε την ευχή της. Κράτα αυτό το όμορφο που βγάζεις με την θετική αύρα σου στους ανθρώπους και μην νοιάζεσαι για τα ένστικτα που βγάζουν οι ανεγκέφαλοι.
Μας λείπεις όντως πολύ. Ο Χιου κλαψουρίζει και δεν έχει διάθεση για τίποτα, η Δώρα έχει νεύρα και μας λέει ότι δεν την καταλαβαίνουμε, η Ελπίδα δε μιλάει και ο Θωμάς δεν μπορεί να πει αστεία. Γύρνα asap αλλιώς θα έρθουμε να σε απαγάγουμε αφού ψηφίσεις. Έχω και ρικουέστ αλλά πρώτα θα μάθω πως λένε το κομμάτι και μετά θα σου πω.

Φιλί και καληνύχτες. Χαιρετισμούς στην οικογένεια.

Freedom είπε...

Καλημέρα καλή μου Mermy, καλό μήνα να έχουμε!

Η μείωση της μασχαλίτιδας είναι ένα από τα ευχάριστα που συνεπάγεται η έλευση του φθινοπώρου και την περίμενα πως και πως. Όσο για τον Χιου, αποδείχτηκε χαλκέντερος, σε αντίθεση με τη "μαμά" του...Είναι τα καλλυντικά κατάλληλα και για βρώση, είναι το ζωντανό εντελώς Γιαγκούλας και δεν το πιάνει τίποτα, τι να υποθέσω δεν ξέρω...

Εύχομαι ο Οκτώβρης να είναι και για σένα καλύτερος και η κακή διάθεση του Σεπτέμβρη να φτιάξει τον Οκτώβρη με κάτι μαγικά όμορφο και γλυκό...
Πολλά πολλά φιλιά, θαλασσινούλα μου

Freedom είπε...

Αγαπητή μου Ξαβιέρα
καλό και παραγωγικό Οκτώβρη εύχομαι!

Επιμένετε στον πληθυντικό και με πληγώνετε, γιατί νιώθω ότι έχουμε πολλά να πούμε και με πληθυντικούς δε βγαίνουν.
1.Είστε των άκρων, βλέπω...ή ΟΝΝΕΔ ή ΕΑΑΚ. Οι ΕΑΑΚίτες μου φαινόνουσαν πάντα ιδεολογικοί ταλιμπάν και κατά τι σπανακομασχαλάκηδες (όπως λέει και ο φλίτατος Θωμάς) οι δε ΟΝΝΕΔίτες ήταν πάντα το κόκκινο(?) πανί μου, γιατί συνήθως τσακωνόμασταν όταν στις συνελεύσεις προσπαθούσαν να βγάλουν τους αντιφρονούντες ως μη ανήκοντες στο δυναμικό της σχολής με δημοκρατικές μεθόδους "δείξε μου το τρίπτυχό σου ή θα σε πετάξω έξω". Ως μη ούσα σε οποιοδήποτε ψηφοδέλτιο (από τις 3 νεολαίες που μου το πρότειναν), δεν μπορούσαν να με βγάλουν κομματόσκυλο, οπότε με απεχθάνονταν... εξ ου και τα βλέμματα αντιπάθειας. Αφήνω που όταν ήμουν πρωτοετής, ΟΝΝΕΔίτες και ΕΑΑΚίτες είχαν εμπλακεί σε μια από τις χειρότερες συμπλοκές που έχω δει live και εκ του σύνεγγυς, με πολλούς τραυματίες. Οπότε, περιμένω εναγωνίως τα τέσσερα τελευταία νούμερα... :)
2. Γιατί ύποπτο;
3. Τα αναγνωστήρια επί των ημερών μου ήταν χωρισμένα σε 3 κατηγορίες: σε αναγνωστήρια (όπου όντως έπεφτε διάβασμα), σε χαζολογηστήρια (όπου η κατάσταση ήταν ενδιάμεση) και σε καμακιστήρια (όπου ήξερες ότι όταν σηκώσεις τα μάτια από το βιβλίο, θα δεις τον απέναντί σου να σε κοιτάει, συνήθως με το σπινθηροβόλο βλέμμα του βοδιού). Με έκπληξη ανακάλυψα προ ημερών ότι τα τέως αναγνωστήρια έχουν μεταβληθεί σε καμακιστήρια. Και αυτό είναι εξαιρετικά ενοχλητικό, ιδίως όταν εσύ είσαι 30 και το βοδάκι απέναντι γύρω στα 20. Πάντως σας ευχαριστώ πολύ για την επιβεβαίωση! :)
4. Δεν θα είμαι δικαστική αντιπρόσωπος αυτή τη φορά, αλλά την προηγούμενη φορά που συμμετείχα σε εκλογική διαδικασία, δεν είχα παράπονο...βέβαια, αν είχα μια φίλη σας εσάς να μου φέρει ζεστό σαντουιτσάκι με προσούτο, μασκαρπόνε και μανιτάρια, θα έβγαινε μια χαρά η μέρα!(παραπονάκια κάνω τώρα) Τι θα μαγειρέψετε στους τυχερούς φίλους σας;
5. Παραrulez κιόλας! Προσοχή στη λεπτομέρεια: ειδικό πηρουνάκι, μικρό, λεπτό, ντελικάτο, με δύο δόντια!Ίσως η πρώτη φορά που έβλεπα κάτι τέτοιο...

Freedom είπε...

Άρη μου, καλέ μου γιατρέ

Φήμες λένε ότι ο...ελαφρός λόγος που είχες τις προάλλες επιμένει... θα γίνει σοβαρός λόγος; Να σοκαριστώ;
Δεν μπορώ να συμβιβαστώ με χυδαίους Βαλκάνιους, face it! Θέλω κομψότητα, αβρότητα και ευγένεια! Για τον Ρομπέρτο δεν έχω να σχολιάσω κάτι, εκτός από την αθρόα φυγή θαυμαστών (τι διάλο, περονόσπορος έπεσε;). Σκέψου ότι από τότε που έγραψα μέχρι τώρα, στο myspace οι φίλοι του έχουν μειωθεί κατά 200 άτομα και β(γ)άλε! Κάτι γίνεται, τι να πω... Πάντως το "ti voglio bene" πάει σύννεφο -και όχι από μένα! Όσο για τις κακίες σου για τον οδηγό - στιχουργό (έχει γράψει ένα τραγούδι) λύνει σκανδιναβικά, οπότε δεν παίζει 5 κάθετα.
Εσύ τελικά θα ξαναγυρίσεις στας Αμερικάς ή θα μείνεις κοντά μας; Η Σούζαν τα ξέρει αυτά;
Καλά περνάω αλλά μου λείπετε. Και θα ψηφίσω καλύτερα από σένα, γιαλαντζί σοσιαλιστή.
Σε φιλώ στο μέτωπο, πάνω στο τρίτο μάτι.

Freedom είπε...

Καλό μήνα, Ελπιδάκι

Άκου κοριτσάκι, οι Κινέζοι που τα λένε αυτά ή ζουν 150 χρόνια ή πεθαίνουν σαν τις μύγες. Επειδή το πρώτο μου κάνει λίγο κουλό και το δεύτερο κουλότερο, λέω να ακολουθήσω το δυτικό τρόπο ζωής μου και να πεθάνω από καρδιά -ως γέγραπται στο ΔΝΑ μου. Με πεινασμένους Βαλκάνιους δεν μπορώ να μην ασχολούμαι, γιατί είναι ολ αράουντ και με ενοχλάνε. Ο Χιου δεν είναι σαματατζής, απλά ίσως πέρασε για ποντίκι τον Φερνάντο, τον τσιουάουό σου και τον κυνηγάει...γατόνι ο Χιου... Καλά έκανες και τον πήγες στον συμπέθερο, να ασχοληθεί με το αίστημα...Η Δώρα όπως πάντα έχει δίκιο...

Freedom είπε...

Αγαπητέ μου αρχίατρε

Σας ευχαριστώ δια το ενδιαφέρον, άπαντες χαίρομεν άκρας υγείας! Υμείς πάντες μοι λείπετε αφορήτως το βροχερό τούτο σαββατοπρώιο, ότε -υπό άλλας συνθήκας- θα εμαζευόμεθα δια καφεποσίαν και μεσημβρινό γεύμα. Σας κολαφίζω μιαν εις το τόσον διά να μην ξεχνιέστε. Η Άρντι είναι η νέα κατάκτησις του συναδέλφου σας ελαφροκυνηγού Άρεως, ή υμετέρα;
Εις την περιοχήν επικρατεί στραβόν κλίμα την τελευταίαν δεκαετίαν, οπότε δεν ευελπιστώ ότι θα αλλάξει τώρα. Σχετικά με τους τύπους που αναφέρατε, ευτυχώς τελειώσαμε οριστικώς και αμετακλήτως, χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις! Πλέον έχουμε στραφεί στα παλαιά μας πρότυπα (φλώροι και μεταλλάδες) οίτινες ουδέποτε μας έδωσαν δικαίωμα διαμαρτυρίας.
Μη στρέφεστε κατά του φλιτάτου συμπεθέρου μου, θα τσακωθώμεν. Ως κυνοψυχολόγος οφείλετε όπως επιδείξητε μεγαλυτέραν ευαισθησίαν απέναντι του εις υμάς καταλελειμμένου ζωντανού, την εφημερίαν σας μέσα. Νεξτ σάτερντει ναιτ φίβερ!
Σας πετώ το αρωματισμένο γάντι μου δεικνύουσα την ευμένειάν μου (αν πάθει κάτι ο Χιου, μαύρο φίδι που σε έφαγε, χασάπη)

Freedom είπε...

Αλέξη μου

Η οικογένεια αντιχαιρετά, εσύ αναδεικνύεσαι στον MVP των ημερών και εγώ θα σου ζητήσω τα κλειδιά του πατρογονικού σου στη Γερμανία, να μείνω εκεί, γιατί όπως λέει και η μητέρα σου "άλλη πάστα άνθρωποι οι Βαυαροί". Είναι μάλλον αυτό που λένε αλλήπαστα...
Θα γυρίσω μάλλον Κυριακή βράδυ, αλλά μια απαγωγή θα ήταν εξαιρετική ιδέα! Να το κανονίσουμε. Το ρικουέστ θα παίξει asaf(ound).

Σε φιλώ σταυρωτά, συμπέθερε.

Ξαβιέρα Χολάντερ είπε...

Οι φίλοι δικαστικοί αντιπρόσωποι, πέρασαν δύσκολες στιγμές. Την έβγαλαν σεμνά και ταπεινά με σούσι. :-)

Ο πληθυντικός δεν συνιστά επίδειξη "αγγλοσαξωνικής ευγένειας", σε καμία περίπτωση. Ο πληθυντικός επιτρέπει μια arm length distance η οποία είναι αναγκαία, σε κάτι μίμου άπτου τύπους σαν και μένα αλλά θα προσπαθήσω τον ενικό.

Για τους ΔΑΠίτες της Νομικής δεν γνωρίζω και μένα μου φαίνονταν φλώροι πάντως με τα γαλάζια πουκάμισα και το ζελέ στο μαλλί. Εγώ ξεροστάλιαζα στο Πολυτεχνείο, οι αγαπημένοι μου ήταν οι χημικοί-μηχανικοί. :-) Η παράταξη που ανήκουμε δεν είναι δηλωτική του χαρακτήρα μας. Της κουλτούρας και της αισθητικής μας ίσως όμως πρέπει να παραδεχτείς ότι κι αυτά τα δύο είναι θέμα καταβολών, εμπειριών και εξοικείωσης. Οπότε, έχω μάθει να ρίχνω νερό στο ουίσκι μου.

Καλό μήνα, λοιπόν.

Freedom είπε...

Αγαπητή μου Ξαβιέρα

Φαντάζομαι τους συναδέλφους, αυτά τα παιδιά της ανάγκης κάπως σαν τον Παπαμιχαήλ που έβγαζε το μαντίλι με το ψωμί και τις ελιές... έτσι είναι, κατάρα στη φτώχεια... αλλά δε μου είπατε, maki ή nigiri? Με σολωμό ή με μπρικ; Χειροποίητο, αν κρίνω από την παραπάνω δήλωσή σας...οπότε και πολύ yummy...
Η χώστες επί παλαιοτέρου λάτρευε τον πληθυντικό της arm length distance και τον χρησιμοποιούσε αφειδώς, οπότε και σας/σε καταλαβαίνει και φυσικά δεν θα τον καταργήσει, διότι η εκλεκτή μας πελατεία θέλουμε να νιώθει βολικά και οικεία...
Το κατάστημα λατρεύει τους απολιτίκ φλώρους και τους ωραίους μεταλλάδες, οπότε το πρόβλημά μου με τους ΔΑΠίτες ήταν καθαρά ιδεολογικό, άντε και lifestyle-ικό. Η παράταξη που ανήκουμε σίγουρα δεν λέει πολλά για το χαρακτήρα μας -πρόσφατα είδα φωτογραφία Μελίνας Μερκούρη αγκαλιασμένης με Παύλο Μπακογιάννη και σκέφτηκα πόσο στην άκρη μπαίνει η πολιτική όταν "ταιριάζουν τα χνώτα" των ανθρώπων. (Και το λέει κάποια που στην εφηβεία της υπήρξε κάφρος και αυτή τη στιγμή έχει 2 δεξιούς φίλους -πού να το φανταζόμουν 10 χρόνια πριν!)
Ίσως εκφράζουν την κουλτούρα και την αισθητική μας, ίσως τις ελπίδες μας, ίσως και την ένδεια επιλογών πολλές φορές -πχ δεν ταυτίστηκαν πολλοί Πασόκοι με την εικόνα της σημιτικής κυβέρνησης- πάντως όλα κάτι λένε! Και το νερό στο εκάστοτε ρόφημα είναι απαραίτητο από όλους, τα πάντα είναι σχετικά και ουδείς κανών ανεξαίρετος πλην αυτού...

Καλή εβδομάδα. :-)