Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009

Είχα φυτέψει μια καρδιά

Απόψε η Αρβανιτάκη εμφανίζεται στο Λυκαβηττό αλλά επειδή είχα request γενικευμένα για αυτό το τραγούδι, το αφιερώνω στους φίλους μου και στους ιστοφίλους μου για να χαλαρώσουμε λίγο από τα πολιτικά. Πολλά φιλιά σε όλους!

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Με τ'αστεράκι της αυγής
στο παραθύρι σου να βγεις
Κι αν δεις καράβι του νοτιά
νά ΄ρχεται από την ξενιτιά,
στείλε με τ'άσπρα σου πουλιά
γλυκά φιλιά

Κι αν δεις καράβι του νοτιά
να 'ρχεται από την ξενιτιά,
στείλε με τ'άσπρα σου πουλιά
χίλια γλυκά φιλιά

Είχα φυτέψει μια καρδιά
στου χωρισμού την αμμουδιά,
μα τώρα πού 'ρθα να σε βρω
με δαχτυλίδι και σταυρό,
γίνε το φως μου
και του κόσμου η ξαστεριά

Κι απ'το παλιό μας το κρασί
δώσ'μου να πιω και πιες κι εσύ
να μείνω, αγάπη μου,
για πάντα στην πικρή στεριά.

10 σχόλια:

Ροβέρτος - Αλέξανδρος είπε...

"Μα τώρα πού 'ρθα να σε βρω
με δαχτυλίδι και σταυρό,
γίνε το φως μου
και του κόσμου η ξαστεριά"

Απίστευτοι στίχοι, Γκάτσος γαρ! Αυτό το τραγούδι είναι γεμάτο ήλιο και Ελλάδα. Μάλλον γι αυτό άρεσε σε όλους κι εσύ δε σταματάς να το μουρμουρίζεις. Αλλά να μου επιτρέψεις να σου αφιερώσω έναν άλλο στίχο

"Είσαι πριγκίπισσα σωστή
και προίκα σου τα μάτια
η αρχοντιά δεν κατοικεί
μες τα χρυσά παλάτια"

Φιλιά (Ξυρίστηκα!)

Ξαβιέρα Χολάντερ είπε...

Ο Θεοδωράκης,ο Μπιθικώτσης και τα μπουζούκια μου προκαλούν ανατριχίλα. Όμως αυτό το τραγούδι μου φέρνει δάκρυα στα μάτια. Μπορεί να φταίει η αναφορά στις φυτεμένες στην άμμο καρδιές και τα παλαιά κρασιά της αγάπης. Go figure...

Freedom είπε...

Αγαπητή μου Ξαβιέρα
Καταρχάς να σας καλωσορίσω στο κατάστημα (χώστεν ουντ ντελικατέσεν) και να σας πω ότι με τιμά η παρουσία σκεπτόμενων και μορφωμένων ανθρώπων εδώ.
Ως προς το τραγούδι, σας ευχαριστώ θερμά που επιδοκιμάσατε την επιλογή μου και χαίρομαι που βρήκα ίσως το μόνο που δε σας φέρνει αποστροφή. Ο αγαπητός μου Αλέξης τα είπε όλα... "Γκάτσος γαρ", η ποιητικότητα είναι εμφανής ιδίως στην τρίτη και τέταρτη στροφή, νομίζω ότι όλους μας αγγίζει το παλιό κρασί της αγάπης και μια φυτεμένη καρδιά... και μια επιστροφή σε αυτόν που αγαπήσαμε και μας αγάπησε πραγματικά... ποτέ δεν είναι αργά να διορθωθεί ένα μεγάλο λάθος!
Σας διαβεβαιώ ότι έχω την ίδια αντίδραση με σας αναφορικά με πολλά κομμάτια (μάλλον είμαι κλαψιάρα) οπότε σας νιώθω απόλυτα!
Συγγνώμη για την καθυστέρηση στην απάντηση, αλλά χτες μας απορρόφησε η συναυλία της Ελευθερίας Αρβανιτάκη με τη Μελίνα Ασλανίδου και μόλις τώρα κατάφερα να βρω λίγη ηρεμία!(Αλλά όχι για πολύ.)
Σας εύχομαι ένα όμορφο βράδυ... :-)

Freedom είπε...

Αλέξη μου
τα παραλές... αλλά σε ευχαριστώ...

Ξαβιέρα Χολάντερ είπε...

Ευχαριστώ πολύ. Δεν θα το πιστέψετε αλλά σημαντικό μέρος της δραστηριότητάς μου το απορροφά το ντελικατέσσεν.

Ελπίζω η συναυλία να ήταν καλή. Ορισμένα τραγούδια της Αρβανιτάκη μου αρέσουν πολύ, ειδικά αυτά που τους στίχους έχει γράψει ο αγαπητός συνάδελφος Μιχάλης Γκανάς.

Freedom είπε...

Καλημερούδια αγαπητή Ξαβιέρα
Καλά ήταν στη συναυλία -οι μισοί πήγαμε για την παρέα- και η Αρβανιτάκη σαν να μην έχει περάσει μέρα από πάνω της και από τη φωνή της, που τη βρίσκω καλύτερη από ποτέ, μιας και στα "σηκώματά" της δεν είναι εκείνη η διαπεραστικά ψιλή φωνή όπως στο ξεκίνημά της. Η Ασλανίδου επίσης καλή, αλλά έκανε λίγο "κοιλιά" σε ορισμένα σημεία. Ο Γκανάς έχει γράψει αληθινά ποιήματα! Αλλά γιατί συνάδελφος; Είστε κι εσείς στιχουργός ή ο Γκανάς έχει deli;
Σας εύχομαι ένα όμορφο απόγευμα :-)

Ξαβιέρα Χολάντερ είπε...

Α ούτε εσείς ξέρετε τι επαγγελεται ο Μιχαλης. Ασχολείται με τη διαφήμιση

Freedom είπε...

Ομολογώ ότι το αγνοούσα. Πολυτάλαντος ο κύριος Γκανάς. Διαφημίστρια, λοιπόν... εξαιρετικά ενδιαφέρουσα δουλειά!
Εύχομαι μια καλή Κυριακή

Ξαβιέρα Χολάντερ είπε...

Μόνο μια παρατήρηση. Σε περίπτωση που κάποιος ευηδής νεαρός σας πει ότι είναι διαφημιστής, κρατείστε μικρό καλάθι. Κανείς από το συνάφι δεν δηλώνει διαφημιστής/ρια. :-) "Ασχολούμαι με τη διαφήμιση" είναι η σωστή φράση η οποία δηλώνει και το πολυσχιδές του επαγγέλματος. Ο Μιχάλης, για παράδειγμα, είναι σεναριογράφος και copy writer. Όμως τον στίχο "κι ας πνιγόμουνα στο κύμα που μαζί σου δροσιζόμουνα" θα μπορούσε να τον είχε γράψει και ο Ελύτης.

Freedom είπε...

Καλησπέρα σας αγαπητή μου Ξαβιέρα
Το βάθος της άγνοιάς μου σχετικά με το επάγγελμά σας μάλλον είναι αμέτρητο...εξ ου και η ερώτηση: πόσο πολυσχιδές είναι, δεν έχει συγκεκριμένο αντικείμενο;
(Ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή, btw!)
Ο Γκανάς είναι "στίχος και ζημιά"... άσχετο, αλλά θυμήθηκα έναν στίχο του που περιγράφει εκπληκτικά τους Έλληνες:
Τρελή φυλή που κλαίει και γελάει,
μ'έναν καημό κοιμάται και ξυπνάει,
να σπείρει τα πελάγη με σιτάρι,
για να θερίσει το μαργαριτάρι.
Τα είπε όλα...