Παρασκευή 20 Νοεμβρίου 2009

Η τριαντάρα κι ο εικοσάρης II

 
Η Έμπειρη αν και ενθουσιασμένη από τη γνωριμία της με τον Νεαρό, συνέχισε να ψάχνει την τύχη της στον αδυσώπητο κόσμο των 30+ ενώ ο μικρούλης την πολιορκούσε ανηλεώς: σε καθημερινή βάση μηνύματα στον τηλεφωνητή και πλήρης αναφορά για τις κινήσεις του στο facebook, διότι βλέπετε η φιλενάδα είναι προσεκτική αλλά το μικρό είναι γατόνιο και την ξετρύπωσε. Κι επειδή η κοπελιά είναι τρελό control freak, κατασυγκινήθηκε από τις αναφορές του μικρού, πλην όμως δεν του έδινε και μεγάλη σημασία.
Ο Νεαρός λοιπόν μουλάρωσε που δεν την έβρισκε ούτε στο fb ούτε αλλού και μια ωραία νύχτα την έστησε κάτω από το γραφείο της. Την περίμενε με λουλουδικό στο χέρι (κίτρινα τριαντάφυλλα που της αρέσουν) και ήταν μια από εκείνες τις απαίσιες νύχτες, όπου ο φραγκάτος 30+ σου λέει τη γνωστή μπούρδα "δεν μπορώ να σου μιλήσω τώρα (8 το βράδυ) έχουμε πολλή δουλειά (μάλλον αφήνουμε έγκυο την ιδιαιτέρα). Πληγωμένη από τον τριαντακάτη, κολακευμένη από τον εικοσάρη, ποιός χτύπησε το πέναλτι και μού 'κλεισε το σπίτι;
Ο μικρούλης έκανε εντυπωσιακή εμφάνιση, καμιά σχέση με το 16χρονο που εκείνη ειχε γνωρίσει στο πάρτι: πουκαμισάκι κοντομάνικο (πέτρα από μέσα ο μυς), αξυρισιά 2 ημερών (να δείχνουμε και λίγο μεγαλύτεροι) και μπόλικο τζελ στο μαλλί. Κεφάλι κάτω "συγγνώμη που ήρθα ως εδώ, αν σε ενοχλώ να φύγω, απλά δέξου αυτά τα λουλούδια κι αν έχεις λίγη ώρα και θέλεις, πάμε κάπου για καφέ;" Εκεί η Έμπειρη έμεινε κάγκελο. Σαν γητευτής φιδιών, το πιτσιρίκι δεν υπέκυπτε σε τίποτα, αντίθετα πάντα έκανε κάτι που την άφηνε να κάθεται να τον κοιτάζει παγωμένη. Ο φρίκουλος 30+ ακόμα ήταν "στη δουλειά" για πολλοστή φορά...Του απάντησε "ναι, πάμε, αλλά δε θέλω να ξανάρθεις εδώ που δουλεύω".
Ο Νεαρός έσκασε ανακουφισμένο χαμόγελο της Crest και χωρίς αντριλίκια και γοητιλίκια της υποσχέθηκε ότι δεν θα το ξαναέκανε, απλά ήθελε πολύ να τη δει. Την πήρε από το χέρι, "που θες να πάμε;" τη ρώτησε, "όπου θες εσύ" του απάντησε. Η Έμπειρη. Που αν το "Αθηνόραμα" δεν έχει αφιερώσει τουλάχιστον δύο σελίδες σε μαγαζί, δεν πατάει το πόδι της. Τα ύστερα του κόσμου... Το μικρό όλη αυτή την ώρα δεν είχε αφήσει το χέρι της. Ξεροκατάπιε. Ούτε στην εφηβεία της δεν το είχε ζήσει αυτό. Ευτυχώς εκεί κοντά υπήρχε μαγαζί αξιώσεων. Το μικρό δεν άφησε το χέρι της ούτε στιγμή. Βρε καλέ μου, βρε χρυσέ μου, βρε πανάθεμα το κεφάλι σου θα πάθω αγκύλωση, τίποτα. Κάτσανε. Το χέρι κρατημένο σφιχτά, τα μάτια του στα μάτια της και τ'άστρο πάνωθέ τους.
Ο Νεαρός ήταν προσηλωμένος, όχι αστεία. Τέτοιο πράγμα, η Έμπειρη δεν το είχε ξαναδεί. Το μαγαζί γεμάτο εξώπρωκτα αλλά τα μάτια του σταθερά στο πρόσωπό της. Ούτε δεξιά, ούτε αριστερά. Βρε η Μόνικα Μπελούτσι να περνούσε δίπλα του και να του έκανε γλύκες, το πολύ πολύ να της έδινε παραγγελία... Τά'χασε η φιλενάδα, διότι οι 30+ που γνώριζε ως τότε ήταν της λογικής "βουρ στον πατσά". Φιλιά, αγκαλιές, ενίοτε χεράκια εκεί που δεν πρέπει και τα τοιαύτα. Εκείνος καμία σχέση: βλέμμα βαθιά στα μάτια, χαμόγελο, να λέει συνέχεια το όνομά της, (το χέρι μετά από αίτημά της το είχε αφήσει επιτέλους) και να προσπαθεί να μάθει τι της αρέσει και τι όχι.
Η Έμπειρη όμως, όσο και να τα έχασε από την επίθεση κομψότητας, επανέκτησε το attitude της και άρχισε τις ερωτήσεις. Και ο Νεαρός άρχισε τις αποκαλύψεις (μικρέ, αν διαβάζεις κατά κακή μου τύχη το μπλογκ, είναι ώρα να πας στο κολλέγιο-πανεπιστήμιο-όπου πας τελοσπάντων): "Δεν καπνίζω" (πολύ της άρεσε της φιλενάδας αυτό, γιατί ο τριαντακάτης κάπνιζε σαν το φουγάρο του Τιτανικού), "δεν πίνω και ούτε εσύ θέλω να πίνεις γιατί το αλκοόλ δεν κάνει καλό στον οργανισμό" (εκεί, η φιλενάδα που το τσούζει πότε πότε ένα Dimple με τον σχεδόν αλκοολικό τριαντακάτη της, στράβωσε άσχημα) "δεν τρώω κόκκινο κρέας, χοιρινά κτλ και ούτε εσύ θέλω να τρως γιατί έχουν πολλές τοξίνες" (εκεί, η φιλενάδα που χωρίς το χοιρινό κοψίδι της νιώθει σαν παιδάκι στην Ουγκάντα, επαναστάτησε) και.... "δεν έχω κάνει ακόμη σεξ" (η επανάσταση της φιλενάδας πήρε αυτομάτως αναβολή).
"Τι εννοείς;" τον ρωτάει. Διότι σε έναν κόσμο που ο κακάσχημος, ο αλογομούρης, ο στραβοχυμένος βρίσκουν γυναίκες για τα... περαιτέρω, πώς είναι δυνατόν το μελαχρινό τούτο ευειδέστατον πιπίνιον να μην έχει εμπειρία επί του θέματος; (Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, διευκρινίζω ότι ανέκαθεν μου άρεσαν οι ξανθοί γαλανομάτηδες και ουχί τα μελαχρινά πιπίνια). Με την ευγένεια και την διακριτικότητα που αποτελούν σήμα κατατεθέν της, τον προτρέπει "έλα πες μου, έχεις κάποια δυσλειτουργία;" Σε εκείνο το σημείο της αφήγησης ομολογώ ότι έμεινα άναυδη, γιατί ακόμη κι εγώ που διακρίνομαι ώρες ώρες για τον κυνισμό μου, τέτοιο πράγμα ουδέποτε έχω ξεστομίσει. Go figure, γείτονες, φίλοι και πελάτες του μαγαζού.
Το παιδί γέλασε (τι να κάνει, το μαύρο κι αυτό...) και της είπε ότι "όχι, απλά θέλω να δεθώ με μιά μόνο γυναίκα". Και το ρεσιτάλ ηλιθιότητας της Έμπειρης συνεχίστηκε "και γιατί εμένα, ρε αγόρι μου; Τόσες κοπελίτσες σαν τα κρύα τα νερά υπάρχουν, στην κωλόγρια πήγες κι έπεσες;" Το μικρό χαμογέλασε. "Άκου" της είπε "όλες αυτές θέλουν απλά ένα κρεβάτι. Εγώ θέλω πάθος, αγάπη και μια ζωή με τη γυναίκα που αγαπώ. Με μία μόνο γυναίκα. Δεν ξέρω αν με θες, αλλά για μένα αυτή η γυναίκα είσαι εσύ. Εντάξει, μου είπες ότι είσαι ελεύθερη, αλλά μπορεί να έχεις σχέση ή να μη σου αρέσω και γι'αυτό να χάθηκες τόσες μέρες. Απλά, δεν έχω πάψει να σε σκέφτομαι όλη τη βδομάδα. Είμαι πολύ ερωτευμένος μαζί σου, Έμπειρη".
Η γριά η αλεπού δεν πίστευε ότι ένα τόσο όμορφο παιδί 20 χρονών της έκανε ερωτική εξομολόγηση ("αν σε θέλω, λέει", μουρμούριζε μέσα της). Τρομαγμένη από αυτά που ένιωθε, σηκώθηκε να φύγει. "Άσε με να σε πάω σπίτι σου" την παρακάλεσε το μικρό. Αρνήθηκε, αλλά το μικρό την είχε πιάσει πάλι από το χέρι και την κοιτούσε παρακλητικά στα μάτια "Είναι νύχτα και θέλω να είσαι ασφαλής, σε παρακαλώ, άσε με τουλάχιστον να σε πάω όσο πιο κοντά γίνεται, σου υπόσχομαι να μην ψάξω να βρω πού μένεις ("σιγά το δύσκολο"μουρμούρισε η διχασμένη της προσωπικότητα "αφού έχουμε κοινούς φίλους, μπορείς να μάθεις τα πάντα").
Τον οδήγησε μερικά τετράγωνα παρακάτω. "Πέρασα όμορφα, αλλά δε θέλω να ξανάρθεις στη δουλειά μου" του είπε. "Μα στο υποσχέθηκα, no fingers crossed" της απάντησε. "Λοιπόν, καληνύχτα" του είπε. "Καλή σου νύχτα, πριγκίπισσα" της είπε και της φίλησε τρυφερά το χέρι. (Ξανακάγκελο η Έμπειρη). Την ξανακοίταξε στα μάτια "δεν μπορώ να σου πω αντίο" της είπε. "Δεν πειράζει, θα στο πω εγώ. Αντίο. Και τώρα πήγαινε, σε ευχαριστώ που με συνόδεψες" του απάντησε και τράβηξε το χέρι της. Ο Νεαρός στενοχωρήθηκε. "Θα μου λείψεις" της είπε. Εκείνη γύρισε την πλάτη της και έφυγε. Μετά από καμιά ώρα τον πήρε τηλέφωνο να δει αν είχε φτάσει καλά στο σπίτι του. Χωρίς απόκρυψη αυτή τη φορά...

(to be continued, αλλά μετά το Σ/Κ γιατί η Κέρκυρα μας περιμένει)

17 σχόλια:

Τσαλαπετεινός είπε...

Μμμμ...δεν τα βλέπω καλά τα πράγματα!
Δράματα θα έχουμε στο τέλος.

Καλό Σαββατοκύριακο και να προσέχεις.

Freedom είπε...

Καλλιτέχνη μου

Δράματα θα έχουμε στο τέλος; Από ποιόν και γιατί; Please, στείλε email..
Merci για την ευχή, καλέ μου, θα προσέχω (εχω πάρει 3 μάσκες και τις διαβεβαιώσεις της αγαπημένης ξενοδόχου Αλίκης ότι ο Η1Ν1 σκιάζεται από την πεθερά της και δεν μπαίνει μέσα lol)

Φιλάκι και περιμένω ανάλυσιν!
Καλό σου Σ/Κ, Τσαλαπετεινέ μου

Δώρα είπε...

Αχάάά! Κέρκυρα πάμε! Και προφανώς με παρέα που θα σου κρατάει και το χέρι στο αεροπλάνο, φαντάζομαι! Δεν αφήνεις τα της Ευγενίας να μας πεις τα δικά σου;

Φιλάκια και καλά να περάσετεεεεε!!!
Χι χι, πονηρούτσικα...

Φωτεινή Κανάκη είπε...

Μη μου πεις ότι είσαι από Κέρκυρα??!!!

Έχω πολύ καλές φίλες από Κέρκυρα!!!!

Όσο για την ιστοριούλα... τη λάτρεψα!!!!

...περιμένουμε συνέχεια με την μια έκπληξη πάνω στην άλλη και όλες τις εκφράσεις τις άπαιχτες από την Έμπειρη...

Κάτι να γελάσεις...παλιά σε μια φίλη μου ένας της είπε ότι φαίνεται στα μάτια του έμπειρη γυναίκα και η φίλη δεν είχε κάνει σχέση ποτέ-αυτός δεν το ήξερε- και μέσα της είπε:και εσύ άπειρος...και μετά μας τα έλεγε και γελούσαμε όλες μαζί!!!:))

Και η μουσική απλά υπέροχη!!!

φιλάκια****

και να περάσεις όμορφα στην Κέρκυρα με την τρέλα της!!!

Dr. Thomas είπε...

Μεγαλειοτάτη

Εκ βάθους καρδίας σας ευχόμεθα όπως καλοπεράσητε εις την νήσον των Φαιάκων και επιστρέψητε δημήτριοι.
Ημείς θα ρημαδοεξέλθωμεν ότε η φλιτάτη Ελπίς ημών δόξα σοι αποφασίση όπως ετοιμασθή.

Σας ασπαζώμεθα και σας διαβεβαιώνομε ότι τα κατοικίδια υμών χαίρουν άκρας υγείας
Περιμένω καφάσι με τζιτζιμπύρες.

Dr. Άρης είπε...

Μικρή μου

Εγώ περιμένω τζιτζιμπύρες, σφουγγάτο και μια Τόμμυ από τα dutyfree. Τι τρελά που είστε! Η Ευγενία δεν έδωσε σημεία ζωής σήμερα, μπας και πήρε κανένα αεροπλάνο για Boston;

Φιλιά και καλά να περάσετε
(τα εξώπρωκτα μου άρεσαν -όπως πάντα, άλλωστε- και η πεθερά της Αλίκης που διώχνει τον ιό μακριά! Άπαιχτη!)

Eugenia είπε...

Κι όμως είμαι ακόμα εδώ
κι αυτό το παρασκευόβραδο
λιωμένο παγωτό
σάββατο κι απόβραδο
και ασετυλίνη

Ευχαριστώ αγάπη μου που με γράφεις.
Το μυαλό φεύγει,το Αλτσχάιμερ έρχεται,τουλαχιστον να έχω κάτι να δείχνω στα εγγόνια μου.
Γιατί θέλει παιδιά (3!) και εγγόνια (τουλάχιστον 6!) ο καλός μου.
Από μένα.Σκέψου διαστροφή.

Να περάσετε καλά στο ερωτικό νησί.Σιγά μην παντρευτείς στη Σαμοθράκη,την τραβάει τη χλίδα ο οργανισμός σου,κοπελιά.
Φιλιά από τη μοναχική ψυχή.

Eugenia είπε...

Αγαπητέ Τσαλαπετεινέ σε ποιά δράματα αναφέρεστε;

roadartist είπε...

Κέρκυρα ε?? (και εγώ στην κέρκυρα κόλλησα χεχε) .. Να περάσεις τέλεια, έχω και εγώ ανάγκη ένα ταξίδι..άμεσα! Καλό σκ!

Τσαλαπετεινός είπε...

@ E for Eugenia


Αγαπητή μου
Είσαστε αυτή που υποψιάζομαι;
Αν ναι, τότε θα πρέπει ζητήσετε από την χαριτόβρυτον οικοδέσποινα του παρόντος ιστολογίου να σας προωθήσει αναλυτικό ηλεκτρονικό μήνυμα που της απέστειλα την παρελθούσα εβδομάδα. Να λάβετε όμως υπόψιν σας ότι τις έρευνες που επικαλούμαι εις αυτό, πετσοκομμένες δυστυχώς τις έχω αναρτήσει εις το ιστολόγιόν μου - δεύτερο κολάζ δεξιά πάνω. (Μπορεί να μιλάνε για άλλες δεκαετίες + 10 αλλά είναι ενδεικτικές- αν όντως έχουν πραγματοποιηθεί και δεν είναι μαϊμού – έρευνες που τις μαγείρεψε απελπισμένη συντάκτρια από την πίεση της εργοδοσίας.)

Σας χειροφιλώ
Έποψ ο Αττικός

Freedom είπε...

Γειά σας απανταχού γλυκουλίνια μου!

Δώρα μου,
αγαπημένο γκαντεμόσκυλο

Χμ χμ! Αυτά είναι κακίες τώρα... Μην ανησυχείς, τα δικά μου θα αποτελέσουν τα κοσμικά events της χρονιάς, μη σου πω της δεκαετίας
Κάνε λίγη υπομονή βρε συ...

Φιλάκια
και εντός της εβδομάδος περνάτε να παραλάβετε καλούδια

Freedom είπε...

Συναδέλφισσα Miou

Δυστυχώς δεν είμαι από Κέρκυρα, αλλά λατρεύω τα νησιά του Ιονίου και ιδίως την Κέρκυρα, εξ ου και την επισκεπτόμεθα τακτικώς και αδιαλείπτως!
Η ιστοριούλα είναι πέρα για πέρα αληθινή, είναι εν εξελίξει και περιμένουμε αγωνιωδώς να φάμε κουφετάκια γεμιστά με πραλίνα.
Χαίρομαι που οι μουσικές επιλογές είναι καλούλικες...

ΥΓ: Το ίδιο έχει συμβεί και σε δική μου φίλη παλιότερα, αλλά της το είπαν πολύ πιο άκομψα...

Freedom είπε...

Φλίτατέ μου ιατρέ

Τα καφάσια των τζιτζιμπυρών θα σας έρθουν όταν πάμε οδικώς. Σας ευχαριστούμε τα μάλα δια την προσοχήν ην επιδείξατε εις τα κατοικίδιά μας και διά τας ευχάς σας, αλλά πρέπει να οργανωθώμεν και να συνταξιδέψωμεν όλοι ομού μαζί παρέα, τας εφημερίας σας μέσα..

Φιλί εις το μέτωπον

Freedom είπε...

Ελαφροκυνηγέ μου

Αεροπορικό ντελίβερι γίνεται μόνο για rich and famous και εσύ, καρδιά μου, δεν είσαι ακόμα τίποτε από τα δύο, όταν με το καλό πλουτίσεις θα σου κάνουμε τεμενάδες... Τέμενος θα γίνει εκεί μέσα...

Φιλάκια, ασυγκράτητε
Περνάς να παραλάβεις goodies αλλά ως το Σ/Κ, γιατί μετά θα σου στέλνω εσεμέσε από τις ερημιέσε

Freedom είπε...

Ευγενική μου Ευγενία

Καβατζώνω το ένα πιτσιρίκι ως νονά γιατί πολύ θέλω να κουμπαριάσουμε. Τα άλλα ας τα αναλάβει η Δώρα... μπουα χαχαχα

Εκτός της Σαμοθράκης σκέφτομαι και τη Σύρο...Θες να με παντρέψεις (αναλαμβάνοντας και την "λυπητερή" της χλίδας;)

Μοναχική ψυχή...κλαιν οι χήρες, κλαιν και οι παντρεμένες;

Φιλάκια!

Freedom είπε...

Καλλιτέχνιδά μου

Η Κέρκυρα ήταν πανέμορφη και αεροπορικώς μόλις 45 λεπτά μακριά από το κλεινόν άστυ...
Επτανήσια δεν είσαι όμως, τυχερούλα;
(Σε ποιά τα λέω, η καραμήτραινα!)
Ταξίδι επιβάλλεται, ο χειμώνας μας φιλεύει άνοιξη, εμπρός βήμα ταχύ!

Σε φιλώ, να μου είσαι καλά!

Freedom είπε...

Τσαλαπετεινέ μου

Ευχαριστώ για το email σου, καλό μου, δεν είμαι όσο ακαματρίς φαίνομαι, θα απαντήσω σύντομα!

Φιλιά σταυρωτά
(είστε γνωστοί με την Ευγενία μας;)