Γιατί ερωτευόμαστε;

Η αγαπητή Δώρα είχε την απορία: γιατί ερωτευόμαστε αυτούς που ερωτευόμαστε κι όχι άλλους; Δεν έχω ιδιαίτερη πείρα και για να αποφύγω τα τετριμμένα περί χημείας, έψαξα και βρήκα (συγκεκριμένα στο pathfinder) το εξής άρθρο, στο οποίο μπορεί να αναγνωρίσετε τον εαυτό σας και το έτερόν σας ήμισυ...


(Όπως καταλάβατε, σήμερα πήξαμε στη δουλειά...)







Γιατί Ερωτευόμαστε?
Παράλληλα με τη σωματική έλξη πολλοί άνθρωποι έλκονται από άτομα που έχουν κοινά με αυτούς ενδιαφέροντα. Η ψυχοθεραπεύτρια Paula Hall αναλύει τους λόγους για τους οποίους ερωτευόμαστε αυτούς που ερωτευόμαστε και όχι κάποιους άλλους.
Είναι μερικές σχέσεις, στις οποίες οι καυγάδες φαίνεται να είναι πάντα μονόπλευροι, με τον ένα σύντροφο να κάνει όλο το "σαματά", και τον άλλο να προσπαθεί να κατευνάσει την καταιγίδα. Είναι πολύ πιθανό να έχουν και οι δύο πρόβλημα στο πως θα εκφράσουν τα αισθήματά τους αλλά με το να είναι μαζί, μπορούν να καθησυχάσουν ο ένας τον άλλον ότι τα συναισθήματα είναι υπό έλεγχο. Διαφορετικά ζευγάρια θα το βιώσουν με διαφορετικούς τρόπους, όμως αυτή η ακατανόητη αίσθηση πληρότητας που έχουν όταν βρίσκονται μαζί, είναι αυτό που ο Henry Dicks , ένας "γκουρού" της ψυχοθεραπείας, και σύμβουλος γάμων και σχέσεων, ονομάζει "υποσυνείδητο ταίριασμα".

"Υποσυνείδητο ταίριασμα"
Όλοι κουβαλάμε μέσα μας ένα ψυχολογικό σχεδιάγραμμα, το οποίο έχει λεπτομέρειες σχετικά με τις εμπειρίες της ζωής μας και τα σημάδια που μας έχουν αφήσει αυτές. Περιέχει πληροφορίες τις οποίες εμείς οι ίδιοι συχνά δεν έχουμε αναγνωρίσει, σχετικές με τους φόβους, τα άγχη , και τους μηχανισμούς άμυνας μας.
Ο καθένας από μας έχει την υποσυνείδητη δυνατότητα να ανιχνεύει το "ψυχόγραμμα" του άλλου. Οι άνθρωποι προς τους οποίους νιώθουμε την εντονότερη ερωτική έλξη είναι αυτοί των οποίων το "ψυχόγραμμα" συμπληρώνει το δικό μας. Στην πραγματικότητα ψάχνουμε για ομοιότητες στις εμπειρίες μας, αλλά πιο ουσιαστικά ψάχνουμε για διαφορές!

Τα ετερώνυμα έλκονται!
Σκοπός αυτού του υποσυνείδητου ταιριάσματος, είναι να βρούμε κάποιον που να συμπληρώνει τις εμπειρίες μας. Αυτός μπορεί να είναι κάποιος με τον οποίο έχουμε πολλά κοινά, αλλά συνήθως ψάχνουμε για συντρόφους από τους οποίους μπορούμε να μάθουμε πράγματα. Άτομα που έχουν αναπτύξει διαφορετικούς μηχανισμούς αντιμετώπισης της ζωής, από τους δικούς μας.
Το ιδανικό ταίρι θα ήταν κάποιος που έχει παλέψει με τα ίδια προβλήματα με εμάς, αλλά έχει αναπτύξει διαφορετικούς τρόπους για να τα αντιμετωπίζει. Φαίνεται πως το έτερον μας ήμισυ, είναι συνήθως και η καλύτερή μας ευκαιρία για να αγγίξουμε την ψυχολογική ολοκλήρωση.



Παρά το γεγονός ότι ποτέ δυο σχέσεις δεν είναι ίδιες, οι ψυχολόγοι έχουν παρατηρήσει ότι υπάρχουν κάποιοι συνήθεις τύποι υποσυνείδητου ταιριάσματος. Μήπως αναγνωρίζετε κάποιους από αυτούς;
1. Γονιός και παιδί - αυτός ο τύπος ζευγαριού συχνά μοιράζεται τα προβλήματα μέσα από μια σχέση εξάρτησης και εμπιστοσύνης. Ο ένας σύντροφος αντιμετωπίζει αυτά τα προβλήματα, φερόμενος με ένα μάλλον παιδιάστικο τρόπο. Υπάρχει μέσα του κρυμμένη η πεποίθηση ότι εάν παραμείνει ανασφαλής, εξαρτημένος και στερημένος, τότε ο "γονιός" θα τον φροντίσει. Ο άλλος σύντροφος αναλαμβάνει το ρόλο του γονιού, και αυτό του δίνει ένα πολύ καλό λόγο για να αρνηθεί στην ουσία τις δικές του ανάγκες για ανεξαρτησία, καθώς αυτές παραμερίζονται από το ταίρι του.
2.Αφέντης και σκλάβος - αυτό το ζευγάρι έχει πρόβλημα με την εξουσία και τον έλεγχο.
Ο ένας σύντροφος μπορεί να νιώθει πολύ ανασφαλής αν είναι ποτέ κατώτερος, για αυτό το λόγο είναι ιδιαίτερα αυταρχικός και "κάνει κουμάντο" σε όλα τα θέματα του σπιτιού. Ο άλλος σύντροφος ο οποίος φοβάται τις ευθύνες πειθαρχεί ευσυνείδητα, ενώ παράλληλα συγκρίνει με αυταρέσκεια αυτό που περιγράφει σαν τη "στάση του να επαναπαύεται" με αυτή του συντρόφου του που παθιάζεται με τον έλεγχο και την εξουσία.
3. Διώκτης και απομακρυνόμενος - σε αυτή τη σχέση και οι δύο φοβούνται την οικειότητα και την έμπρακτη εκδήλωση των συναισθημάτων τους, αλλά μάλλον έχουν βρει το ιδανικό ταίρι. Υπάρχει μια σιωπηλή συμφωνία μεταξύ τους, ο ένας από τους δύο να κυνηγάει τον άλλον και να γκρινιάζει συνεχώς ζητώντας του περισσότερη τρυφερότητα, ενώ την ίδια στιγμή ο άλλος προσπαθεί να ξεφύγει από αυτό το "στενό μαρκάρισμα". Πολλές φορές αντιστρέφονται οι ρόλοι και το κυνήγι συνεχίζεται.
4. Είδωλο και λάτρης - όταν ο ένας σύντροφος επιμένει να τοποθετεί τον άλλο σε ένα βάθρο ανωτερότητας, αυτό συνήθως είναι σημάδι ότι υπάρχει πρόβλημα ανταγωνισμού. Για να αποφύγουν οποιαδήποτε μορφή σύγκρισης, και τα δύο μέρη συμφωνούν υποσυνείδητα να παίξουν αυτό το παιχνίδι.
Υπάρχουν άλλοι δύο συνηθισμένοι τύποι ζευγαριών που βασίζονται στην εύρεση ενός συντρόφου που έχει τα ίδια προβλήματα, και τον ίδιο τρόπο να τα αντιμετωπίζει.
1. Παιδάκια στο δάσος - ίσως να έχετε δει αυτό το ζευγάρι τριγύρω. Μοιάζουν πολύ μεταξύ τους και συχνά φορούν και τα ίδια ρούχα. Μοιράζονται τα ίδια ενδιαφέροντα, και το πιο σημαντικό αντιπαθούν τα ίδια πράγματα. Οτιδήποτε κακό και άσχημο καταφέρνουν να το κρατούν μακριά από την τέλεια σχέση τους, ενώνοντας τις δυνάμεις τους ενάντια σ'αυτόν τον μεγάλο κακό έξω-κόσμο.
2. Η γάτα με το σκύλο - επιφανειακά το ζευγάρι αυτό δείχνει ότι ίσως δεν θα έπρεπε να έχει συναντηθεί ποτέ. Μαλώνουν αδιάκοπα σαν το σκύλο με τη γάτα, για το παραμικρό. Και οι δύο αποφεύγουν την εκδήλωση οικειότητας και τρυφερότητας με το να ζουν διαρκώς σε εμπόλεμη κατάσταση .Μια σχέση πραγματικό πεδίο μάχης δηλαδή.
Ίσως να βλέπετε στοιχεία από τη δική σας σχέση , σε όλους αυτούς τους τύπους ζευγαριών. Καθώς προχωράμε προοδευτικά στις σχέσεις μας, δεν είναι καθόλου απίθανο να καταλήξουμε σε ένα πολύ συγκεκριμένο μοντέλο συμπεριφοράς. Για παράδειγμα τη στιγμή που ο σύντροφός σας είναι άρρωστος και πολύ ευάλωτος, μπορεί να υιοθετήσετε το μοντέλο "γονιού-παιδιού", ενώ πολλά ζευγάρια υιοθετούν το μοντέλο "παιδάκια στο δάσος" μετά τη γέννηση του παιδιού τους.
Ιδανική ή κακή χημεία;
Όλοι οι συνδυασμοί εξυπηρετούν ένα ψυχολογικό μηχανισμό σχεδιασμένο να μας προστατέψει από το να νιώσουμε άσχημα. Τα περισσότερα ζευγάρια δεν συνειδητοποιούν το πόσο ταιριάζουν, μέχρι τη στιγμή που θα συμβεί κάτι που θα αλλάξει αυτό το γεγονός. Όλοι μας μεγαλώνουμε και ωριμάζουμε, οι ανάγκες και οι προσδοκίες μας αλλάζουν, και οι σχέσεις μας πρέπει να προσαρμόζονται κι εκείνες σ΄ αυτές τις αλλαγές.
Τα προβλήματα μπορεί να παρουσιαστούν όταν το ένα ή και τα δύο μέρη του ζευγαριού νιώσουν ότι δεν υπάρχει πλέον ανταπόδοση στα συναισθήματά τους , και επιστρέψουν σε μοντέλα συμπεριφοράς που είναι πλέον ξεπερασμένα όσον αφορά τη σχέση τους.