Καθόμασταν και ρεμβάζαμε στου καραβιού την πλώρη, αλλά αντί να μας ξυπνήσει του καπετάνιου η κόρη, οι απορίες φυτρώνανε στο κεφάλι μας σαν τα πλευρώτους μετά τη βροχή. Περί Νίκου Καββαδία ο λόγος, λοιπόν, και αναρωτιόμαστε όλοι ομού μαζί παρέα: Πώς ένας τόσο μορφωμένος και πολύγλωσσος άνθρωπος σαν τον Καββαδία και δη σε εποχές που δε χρειαζόσουν και 3 μεταδιδακτορικά για να πιάσεις δουλειά, αντί να είναι καπετάνιος, ήταν ένας απλός Μαρκόνης;
Και η σοφή θεία-Κούλα (δεν είναι εξ αίματος θεία μου, αλλά δεν έχει σημασία) μας είπε το λόγο:
"Θα σας πω τι έλεγε ένας παλιός ναυτικός που τον γνώριζε προσωπικά. Που λέτε, ο Καββαδίας γεννήθηκε στη Μαντζουρία από Κεφαλλονίτες γονείς, που τα μαζέψανε και γυρίσανε στην Ελλάδα. Μορφώθηκε πολύ, μέχρι και στην Ιατρική πέρασε, αλλά κάτι έτυχε, δεν ξέρω τι, και πήγε στη σχολή εμποροπλοιάρχων. Εκεί μια μέρα σε ένα μάθημα, ο αξιωματικός που τους δίδασκε, γυρνάει και του λέει :
-Καββαδίας Νικόλαος, ε; Τον Αριστείδη Καββαδία, πλοίαρχο του Βασιλικού Ναυτικού, τι τον έχεις;
-Χεσμένο, του απαντά ο Καββαδίας.
Αποβλήθηκε κι έτσι έμεινε ασυρματιστής..."
3 σχόλια:
Αν δεν το ακούσω άπό τη θεία Κούλα δε σε πιστεύω!
Για να έχουμε καλό ρώτημα...του καραβιού η πλώρη προς τα που ήταν στραμένη;
Καλώς το τσαλαπετεινόπουλο...
Τι κάνεις βρε; Κοίτα, η θεία Κούλα είναι κινητή εγκυκλοπαίδεια και φυλάμε τα κοπυράιτια για τις δύσκολες εποχές,αλλά για τους συνεπείς αναγνώστες και καλούς γείτονες, θα κάνω μια εξαίρεση...
Του καραβιού η πλώρη ήταν προς δυσμάς...χάλια το Feng Shui;
Πρίν από έναν χρόνο συνάντησα ένα πλάσμα που ξεγλίστρησε από τις σελίδες ενός μυθιστορήματος.Κι όπως γίνεται πάντα με αυτά τα πλάσματα,
δεν κατάφερα να την κρατήσω κοντά μου. Αλλά την ευχαριστώ που υπάρχει και με κάνει να ονειρεύομαι.
Δημοσίευση σχολίου